Brightlands Campus Greenport Venlo: Jeugd, Food & Health

Tot het bittere einde (van de komkommer)

Waarom is het zo belangrijk voor de volksgezondheid om al vroeg in onze jeugd kennis te maken met groenten? Hoe zorgen we ervoor dat tegensputterende kinderen toch groenten eten? Met een grootschalig experiment en een beproefde interventie zet Britt van Belkom haar tanden in een taai vraagstuk. 

Britt van Belkom herinnert het zich nog goed: “Ik at alles, behalve tomaten. Totdat ik op de middelbare school zat, weigerde ik ze te eten. Ik hield absoluut niet van de structuur en de textuur…” Die kleine hapering in de ontwikkeling van haar eetgewoonten kunnen we haar vergeven. Maar het eten van groenten, vooral vanaf jonge leeftijd, is cruciaal.

Slechts 3% van alle Nederlandse kinderen heeft obesitas en 15% overgewicht, maar van alle Nederlandse volwassenen heeft de helft overgewicht. “Overgewicht vergroot je risico op diabetes en een heleboel andere ziektes, waaronder verschillende soorten kanker. Omdat het bij volwassenen zo moeilijk te behandelen is, zijn maatregelen op jonge leeftijd cruciaal. Dat is het moment waarop je eetgewoontes en smaak ontwikkelt.”

Drie maanden lang deed ze een experiment op 26 kinderdagverblijven. In totaal deden 598 kinderen tussen de 1 en de 4 jaar in Noord-Limburg mee aan het onderzoek. Naast de verplichte controlegroep was er één groep waar groenten in het zicht lagen die kinderen gewoon konden pakken als ze dat wilden. In een derde groep werden kinderen met een beloningssysteem gestimuleerd om de groenten die er lagen te proberen. “We gebruikten stickers om de kinderen te belonen. Dat lijkt veel op de manier waarmee ouders hun kinderen zindelijk proberen te maken.”

Natuurlijke afkeer van bitter

De tweede groep herkende verschillende groenten al significant beter, maar alleen de derde groep was veel meer bereid om nieuwe groenten te proberen. “Dat is logisch. Evolutionair gezien worden we aangetrokken door zoete smaken, omdat die een indicatie geven van calorierijk voedsel en dat is in tijden van schaarste heel belangrijk. Tegelijkertijd hebben we een natuurlijke aversie van een bittere smaak, terwijl die juist vaak karakteristiek is voor gezonde groenten. Die moeten we echt léren eten.”

Iemand tegen de zin aan deze smaak laten wennen, kan leiden tot een ander soort bitterheid. “Instinctief weigeren kinderen bitter eten de eerste 8 tot 10 keer. Dat is heel normaal, maar natuurlijk ook heel frustrerend voor de ouders. Die geven het vaak na een paar pogingen op. In feite conditioneren de kinderen hun ouders om te stoppen met het aanbieden van groenten, voordat ouders de kans krijgen hun kinderen zodanig te conditioneren dat ze de groenten accepteren.”

Van Belkom spoort ouders echter aan om geduldig te zijn en vol te houden. “Probeer het echt tien keer, want daarna accepteren kinderen het meestal gewoon. Beloon ze op een manier die voor jullie werkt, alleen niet met eten.” Ze snapt goed dat dit een gevoelig onderwerp is – anderen vertellen hoe zij hun kinderen zouden moeten eten – maar als we doorgaan zoals we nu doen, belanden we in een volksgezondheidscrisis. “Sommige ouders zijn zich misschien niet bewust van het belang van belangrijk gezond eten, al denk ik eigenlijk dat die groep in de minderheid is. Uit onze enquête bleek bijvoorbeeld dat 78% van de ouders het belangrijk vond dat kinderdagverblijven gezond eten aanmoedigen.”

Eten is zo veel meer dan biochemie

Veel ouders hebben simpelweg geen tijd, geld, geduld of uitgebreide kennis over voedsel. Daarom is het naïef of zelfs vertekenend het discours te reduceren tot persoonlijke verantwoordelijkheid. “Ik denk dat maatregelen vanuit de overheid absoluut een grote rol spelen, zoals het verhogen van belasting op sterk bewerkt suikerhoudend voedsel en het verlagen van belasting op groenten, of zelfs strenger beleid rondom junkfoodreclames voor kinderen. We moeten op alle fronten samenwerken. Daarom heb ik ook voor dit onderzoek gekozen.”

Van Belkom is derdejaars promovendus aan de Faculty of Science and Engineering bij de Leerstoel Jeugd, Voeding en Gezondheid aan de Brightlands Campus Greenport Venlo. Het onderzoek van deze leerstoel richt zich op het ontwikkelen van interventies om overgewicht en obesitas bij jonge en oudere kinderen tegen te gaan. Het onderzoek wordt door regionale bedrijven gefinancierd. Brightlands zelf is gebaseerd op het triple helix-innovatiemodel, waarbij bedrijven, kennisinstellingen en overheden samenwerken.

Echte impact

“Ik ben aan dit promotieonderzoek begonnen vanwege die triple helix-structuur. Iedere succesvolle interventie heeft ook te maken met voedselbedrijven en overheid. In dit geval was de regionale overheid in Noord-Limburg al een pilotproject gestart, waarbij ze groenten leverden aan kinderdagverblijven. Daar kon ik voor mijn onderzoek gebruik van maken. Nu ik heb laten zien welke oplossingen goed werken, hoop ik dat deze door heel Limburg en later heel Nederland ingezet gaan worden.”

Van Belkom vindt het heerlijk te werken op het snijvlak van overheid en industrie. Zo onderzoekt ze de invloed van frisdrank op kinderen, en voeding op maat om ziektes zoals COPD te behandelen. Maar daarnaast werkt ze ook samen met industriële partners om een app voor kinderen met overgewicht te ontwikkelen. De app vertaalt de nieuwste onderzoeksresultaten over het ideale voedingsprofiel naar gemakkelijk te maken recepten. “Mijn onderzoek gaat verder dan publicaties: ik wil interventies creëren die mensen écht helpen.”

Meer lezen?
In de interviewreeks BRIGHT PEOPLE wordt maandelijks een boegbeeld van Brightlands geïnterviewd. Ditmaal met Edgar van Mil, kinderarts-endocrinoloog en hoogleraar Jeugd, Voeding en Gezondheid namens de Universiteit Maastricht op Brightlands Campus Greenport Venlo. Hij is een autoriteit als het gaat om overgewicht bij kinderen.

Lees meer

Lees ook

  • Bloedprikken, een infuus aanleggen of in het oor kijken; zelfs ogenschijnlijk eenvoudige medische handelingen kunnen bij kinderen angst, pijn en stress veroorzaken. Volgens kinderarts-intensivist Piet Leroy zijn comfort en vertrouwen net zo belangrijk als de medische behandeling zelf. Hij onderzoekt...

  • Hoe gaan mensen met elkaar om op sociale media en andere online platforms? Hoe belanden ze in conflict? En het belangrijkste: hoe kunnen we voorkomen dat die discussies escaleren? Promovendus Maud Oostindie doet er onderzoek naar. En dan is ze ook nog het nieuwe ‘Face of Science’ van de Universiteit...

  • Door de vergrijzing heeft Zuid-Limburg te maken met aanzienlijke uitdagingen in gezondheid en welzijn. Onderzoek en innovatie van de UM maakt nu al een verschil. Hilde Verbeek, voorzitter van de Academische Werkplaats Ouderenzorg Limburg, over hoe we ouderen in hun kracht kunnen zetten en het...