Hoe gaat de EU om met het coronavirus?

Prof. Brand
“Vorige week vroeg premier Rutte om meer Europese samenwerking bij de aanpak van COVID-19. Hij heeft gelijk; geen enkel Europees land kan dit alleen aan, zeker met de huidige wereldwijde mobiliteit van mensen en goederen.

Na de SARS-uitbraak in 2003 hebben de Europese lidstaten het European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC) opgericht om infectieziekten te monitoren, advies te geven over preventieve maatregelen en lidstaten te helpen bij capaciteitsopbouw. We hebben nu in Europa een door de ECDC opgeleide taskforce die bekend is met de voordelen van samenwerking en snel kan handelen. Het ECDC en de nationale gezondheidsinstituten van EU-lidstaten werken samen met de WHO als een doorgeefluik naar andere delen van de wereld.

In heel Europa werken onderzoekscentra aan behandelingen en vaccins om COVID-19 te bestrijden. Daar zal nog de nodige tijd in gaan zitten. Het beste doet men dit onderzoek in ​​samenwerkingsverband, zodat je dubbel werk voorkomt en bepaalde belangrijke kwesties niet over het hoofd ziet. De gevestigde Europese onderzoeksinfrastructuur biedt goede mogelijkheden om dit mogelijk te maken.

Op dit moment treffen alle EU-lidstaten maatregelen om de uitbraak te beheersen. Denk aan identificatie, afzondering, isolatie en zelfs quarantaine van geïnfecteerde mensen. We zullen later moeten evalueren hoe effectief al deze maatregelen zijn geweest. En natuurlijk zullen we na de uitbraak meer weten dan we nu doen. Nu zitten overheden in een risicovolle situatie en moeten ze beslissingen nemen terwijl er nog veel onbekend en onzeker is; dat is een kunst op zich.”

Dimitri Eerens, student
“Ik neem aan dat EU-lidstaten hun middelen voor deze crisis bundelen en een taskforce hebben opgericht die zich specifiek met deze kwestie bezighoudt en coördineert tussen nationale regeringen en gezondheidsinstanties. Om coronaverspreiding tegen te gaan, pak je het beste eerst de gebieden met plaatselijke uitbraken aan. Door ziekteregisters met elkaar te delen, ontdek je sneller welke gebieden dat zijn en waar dus extra medische middelen nodig zijn.
Bovendien moet de screening worden uitgebreid naar belangrijke toegangspoorten zoals treinstations en luchthavens. En er moet worden gedaan aan contactonderzoek, zodat mensen die misschien geïnfecteerd zijn, kunnen worden geïsoleerd. Primaire preventiemethoden zoals handen wassen, goede sanitaire voorzieningen en screening helpen ook het aantal besmette mensen te  verminderen. Dergelijke maatregelen moeten worden gecombineerd met een voorlichtingscampagne, waardoor het publiek goed wordt geïnformeerd over de ziekte en angst wordt weggenomen.”