Vier keer per dag wordt de voorraad door studenten aangevuld met groente, fruit, sandwiches of croissants die anders weggegooid zouden worden. Een foto van het eten wordt gedeeld via Facebook, iedereen mag komen halen wat hij of zij lekker vindt. Het initiatief, dat aan populariteit wint, werd een jaar geleden opgezet door Klara Strecker (European Studies) en Nicola Bauer (European Public Health). Ze leerden elkaar kennen in Maastricht en zijn inmiddels dikke vriendinnen. “We komen allebei uit Duitsland, waar food-sharing veel gebruikelijker is en we waren verbaasd dat het hier nog niet bestond. Zeker omdat de stad en de universiteit duurzaamheid belangrijk vinden.” Klara vult aan dat “Nederland in heel veel opzichten een progressief land is, maar wat maatregelen betreft voor het verminderen van afval en verpakkingsmaterialen, lopen ze achter.”
Via social media kwamen ze in contact met het Green Office van de UM, dat ook door studenten wordt gerund. Zij hielpen het idee van food-sharing te promoten en raadden hen aan mee te doen aan UM’s Student Idea Competition.  Toen ze op de shortlist terechtkwamen kregen ze begeleiding in het uitwerken en presenteren van hun idee. “We moesten een presentatie geven voor een panel waar ook de vice-president van de UM in zat, heel spannend,” zegt Klara.

Eerste prijs in UM’s Student Idea Competition en een kamer met uitzicht

Klara en Nicole wonnen de eerste prijs ter waarde van 400 euro. Dit geld werd besteed aan het opzetten en promoten van het initiatief. En de universiteit heeft hen tot 2022 gratis een kamer aangeboden voor het project. “De UM heeft ons vanaf het begin enorm gesteund. Zij hebben zichzelf ambitieuze duurzame ontwikkelingsdoelstellingen (SDG’s) gesteld en dit initiatief sluit daar goed bij aan.”
Nicola herinnert zich het begin als moeizaam. Zij en Klara raakten vooral ontmoedigd door de negatieve reacties van de grote supermarktketens. “Ze waren bang dat het schadelijk zou zijn voor hun imago. Ze wilden niet geassocieerd worden met voedsel dat er niet meer zo perfect uit ziet en ze waren bang dat ze aangeklaagd zouden kunnen worden in geval van voedselvergiftiging.” Teleurstellend, maar de twee studenten kwamen er gelukkig wel achter dat kleine winkels en bedrijven beter met hun overgebleven voedsel omgingen door het aan voedselbanken, familie en vrienden te geven. 

Bevoorraad door lokale winkeliers, (aan)gedreven door studenten

Uiteindelijk bouwden ze een stabiel netwerk op met lokale supermarkten, een hotel en de cateringafdeling van de universiteit. “Door dit contact met de Maastrichtenaren voel ik me veel meer verbonden met de stad. We proberen echt iets te doen voor de gemeenschap en het is mooi om te zien dat het ook echt effect heeft.”
Klara en Nicola moesten ook een netwerk van vrijwilligers om zich heen verzamelen om het project gaande te houden. “Het is allemaal heel informeel, veel mensen die willen helpen melden zich online. We laten ze zien hoe we het voedsel verzamelen, wat er weggegooid kan worden en hoe en wanneer de voedselkamer schoongemaakt moet worden etc.” Het is een hele klus om de planning rond te krijgen, zeker in examentijd, maar iedereen is gemotiveerd en flexibel.

Conclusie: studenten houden van gratis eten

“Aanvankelijk waren we bang dat er een stigma op overgebleven voedsel zou liggen, maar de mensen maakten er meteen dankbaar gebruik van. Meestal zijn de ijskasten binnen een uur leeg.” Ze hebben inmiddels meer dan 2000 volgers op Facebook. De meeste zijn student, maar lokale bewoners zijn ook van harte welkom.