Na de welkomstwoorden en presentaties door, onder andere, een vertegenwoordiger van Greenpeace, werd de casus geïntroduceerd: tegen de achtergrond van het recent ondertekenen en recenter ondermijnen van het Parijs Klimaatakkoord, was het thema de opwarming van de aarde en atmosferische koolstofdioxide. De teams kregen het verzoek econometische modellen te gebruiken om te bepalen of bepaalde emmissiescenario’s overeenkomen met een gesteld doel voor concentraties in de atmosfeer.

“Het is niet zomaar een rekensom of een reeks – koolstofdioxide-emissies worden gedeeltelijk geabsorbeerd door oceanen en planten. Door de industrialisering zijn emissies aanzienlijk toegenomen de afgelopen jaren, waardoor de balans scheef is geworden, want de oceanen en bossen kunnen niet alles opnemen. De rest komt terecht in de atmosfeer en versterken het broeikaseffect.” De teams onderzochten welke restricties nodig zouden zijn om bepaalde temperatuurscenario’s te realiseren.

“De manier waarop we les krijgen in Maastricht, zeer zelfstandig, werkend in kleine groepen, taken verdelend om het beste uit iedereen te halen enzovoort, werkte erg goed voor ons in dit geval.” Een andere strategie, niet officieel gestimuleerd door de UM, is een kater als remedie tegen zenuwen. “Ik denk dat het winnende team de avond voor de finale uit is gegaan, dus niet alles draait om verbeten vastberadenheid…”

Zilver: een gouden resultaat

Uiteindelijk werden Lea en haar team dus tweede, achter de University of Melbourne en voor de alfabetisch onverslaanbare Aarhus University. De tweede plaats betekent dat de UM zich heeft gekwalificeerd voor de wedstrijd van volgend jaar. “Ik ga het zeker volgen, ja. Het was veel leuker dan ik had verwacht- maar ook uitputtend: ik was helemaal hersendood op de terugreis.”

Lea staat op het punt nog een aantal extra stappen te zetten. Het leiden van onderwijsgroepen voor bacherlorstudenten heeft haar warm gemaakt voor de academie. Ze heeft besloten voor een promotietraject te gaan. “Een voorstel voor een proefschrift schrijven en alle data verzamelen is een hele inspanning, dus dan kun je het evengoed breed uitsturen”, zegt ze economisch. “Ik had het geluk dat ik meerdere aanbiedingen kreeg, maar uiteindelijk heb ik voor Stanford gekozen.”