Brightlands gastcolumn: Servé Hermans

''Brightlands Arts, dát zou ik willen''

Ik heb er altijd al eens op vakantie willen gaan. ‘Nee, dit jaar gaan we niet naar Frankrijk, maar naar Brightlands.’

Het lijkt me een mooie bestemming. Ik stel het mij voor als een soort Singapore, een soort Garden City. Een stedelijke omgeving met veel groen, waar op de ene hoek Mark Post met een foodtruck kweekvleesburgers staat te bakken. En in een andere hoek staat Bram Tankink nieuwe fietsen via 3D-techniek te printen. Terwijl je op de markt gewassen koopt die onder paarse lampen groeien dat het een lieve lust is.

Ik ben zo blij dat de naam van Brightlands ook ‘Brightlands’ is omdat mijn fantasie van die naam wordt getriggerd. Want in principe snap ik natuurlijk niks van woorden als Triple Helix of Kennis-As en van al die dingen die knappe koppen op de vier campussen uitdokteren, uitdenken, uitvogelen, uitvinden en uitventen.

Toch werd mij de afgelopen weken een en ander wel iets duidelijker. Als programmeur van Koningsdag 2022 in Maastricht wilde ik uiteraard ook de meest innovatieve kant laten zien van onze provincie. En dan moet je bij Brightlands zijn.

In de voorbereidingen kwamen veel projecten voorbij. Ik sprak een hoop mensen. En al pratende over al die bijzondere Brightlands-projecten bleek stuk voor stuk dat, als je wilt, die Brightlands-bedrijven en projecten minder abracadabra zijn dan ze op het eerste oog lijken. We kozen vier best practices om aan het Koninklijk gezelschap te laten zien. En bovendien via de nationale tv aan nog eens 3,5 miljoen mensen.

Ik ben dusdanig geïnspireerd geraakt dat ik me afvraag waarom er naast de Smart Services Campus in Heerlen, de Maastrichtse Health Campus, de Chemelot Campus in Geleen en de Campus Greenport Venlo nog geen Brightlands Arts is. Want waar blijft in Limburg de vernieuwing in de kunst en cultuur? Waar is de koppeling tussen opleidingen, de overheid en de markt? Zou zoiets kunnen in de kunsten?

Lees meer op de Brightlands-website

Lees ook