Het idee voor QueerCon ontstond toen Christin Höne, universitair docent Literatuurwetenschappen bij FASoS, de focus in haar onderzoek verlegde van muziek in postkoloniale literatuur naar muziek in hedendaagse queer literatuur. "Ik begon met mijn onderzoek en wilde naar conferenties gaan om ideeën te testen en feedback te krijgen," legt ze uit, "maar toen kon ik geen enkele queer academische conferentie in Nederland vinden. Ik raadpleegde mijn voormalige collega Louis van den Hengel, een veteraan in queer studies die het academische landschap in Nederland heel goed kent – en zij bevestigden mij dat er inderdaad geen conferenties waren." Op dat moment besloten Höne en Hengel dat ze zelf zo'n conferentie moesten organiseren.

Een primeur voor de UM

QueerCon is de eerste conferentie in zijn soort in de geschiedenis van de UM; QueerCon streeft ernaar interdisciplinair, internationaal en intergenerationeel te zijn. "We zijn erg tevreden met de opkomst, vooral op die laatste twee punten, maar ik zou nog steeds graag meer collega's uit de 'excacte wetenschappen' zien. We hebben geen leidend thema, juist omdat we proberen een grote verscheidenheid aan onderzoek en kwesties rond dit onderwerp te verkennen; verschillende disciplines, verschillende invalshoeken." Ze verduidelijkt dat de conferentie zowel gaat over onderzoek naar queerness als over queerness in onderzoek.

Höne zegt dat ze weet van collega's die hebben besloten niet naar QueerCon te komen omdat ze op hun werk niet uit de kast zijn. "Veel mensen vrezen nog steeds dat het hun carrière zou kunnen schaden - wat echt jammer is. Het idee dat iedereen 'out and proud' kan zijn op het werk is nog steeds een mythe." Hoewel het idee van 'out and proud op het werk' misschien makkelijk te bagatelliseren lijkt, wijst Höne erop dat de meeste mensen een groot deel van hun wakkere uren op het werk doorbrengen. "Uit de kast zijn op mijn werk maakt mijn leven veel makkelijker. Ik hoef me niet constant zorgen te maken of mezelf te censureren. Wanneer ik over het weekend praat tijdens een kopje koffie, hoef ik geen grammaticale kronkels te maken om voornaamwoorden te vermijden... we nemen onszelf mee naar het werk en we zijn beter als we ons niet hoeven te verstoppen."

Een conferentie, een festival, een viering

Natuurlijk staat het bijwonen van QueerCon niet gelijk aan jezelf 'outen' – veel van de aanwezigen zullen zichzelf niet als queer identificeren, maar hebben gewoon een academische of culturele interesse. Naast de lezingen en workshops is QueerCon een festival dat zich richt op het vieren en bevorderen van LGBTQIA+ inclusie en gelijkheid. De artistieke bijdragen en optredens variëren van muziek tot film en dragoptredens.

Het academische deel van de conferentie bestaat uit onderzoekspresentaties van 7 minuten, gericht op een algemeen publiek zonder voorkennis, evenals workshops in de vorm van discussies onder leiding van een voorzitter over veel LGBTQIA+ gerelateerde vragen, zoals het toepassen van queer theorie op ogenschijnlijk niet-gerelateerde onderzoeksvragen of LGBTQIA+ inclusie in onderzoek.

Vreugde, trots en gemeenschap

Höne en het team van organisatoren ontvingen een UM D&I-subsidie voor de conferentie, evenals financiële steun van het UM Centre for Gender and Diversity (CGD). "We hebben ook een samenwerking met COC Limburg en Lumière [een filmhuis en evenementenlocatie], omdat we altijd al wilden dat dit een cultureel evenement zou zijn dat verder gaat dan de muren van de universiteit en in contact komt met de queer gemeenschap van Limburg." QueerCon verwelkomt inderdaad iedereen die wil deelnemen, ongeacht of ze aan de universiteit verbonden zijn of niet.

Hoewel QueerCon primair academisch en cultureel is, geeft Höne toe dat politiek moeilijk te vermijden is, gezien de recente verkiezingsresultaten die onrust veroorzaken en een ongemakkelijk contrast vormen met hoe liberaal de wereld is geworden. "Er zijn nog steeds mensen die niet uit de kast zijn op hun werk, of mensen die geen contact meer hebben met hun familie. Vorige week nog werd ik op straat uitgescholden omdat ik hand in hand liep met mijn partner. Het is niet vanzelfsprekend dat de UM of Nederland veilige plekken zijn voor queer mensen. We willen zichtbaarheid creëren – maar ook ruimte voor queer vreugde, trots en gemeenschap."

Tekst: Florian Raith