Frank Thuijsman begon in 1987 als docent bij de Department of Advanced Computing Sciences toen dat nog de afdeling Wiskunde was. Met zijn oog voor het belang van het bedrijfsleven constateerde hij in de loop der jaren een verontrustende trend. "Studenten maakten pas kennis met bedrijven als ze hun scriptie schreven. Vaak was het bedrijf enthousiast over het project en wilde ermee doorgaan, maar de studenten gingen na hun studie liever op reis, of ze verhuisden..."

Tegelijkertijd waren er altijd studenten op zoek naar extracurriculaire uitdagingen. "Velen van hen schrijven apps als hobby. Vervolgens beginnen ze hun eigen bedrijf en als dat goed gaat, stoppen ze met de studie. Sommigen komen misschien jaren later terug omdat ze zich willen verdiepen in de wetenschap. Dus ik dacht: waarom niet de spanning bieden die ze zoeken, maar dan op een georganiseerde manier die volledig is geïntegreerd in de studie?"

Thuijsman liet zich EUregionaal inspireren door de Hogeschool Aken. "Zij bieden een duale opleiding die studie en werk combineert. Het programma is zo opgebouwd dat een Duits bedrijf studenten een arbeidscontract van drie jaar kan aanbieden. Dat is natuurlijk aantrekkelijk en ze hebben met die constructie het aantal studenten weten te verdubbelen."

Om honours-studenten genoeg flexibiliteit en tijd te kunnen bieden, moet er natuurlijk heel wat gebeuren. "Als er maar één bedrijf zou meedoen, zou ik uiteraard mijn collega's niet hebben kunnen overhalen om de structuur van mijn programma te veranderen." En dus nam Thuijsman contact op met Regitel, een koepelorganisatie van destijds zo'n 40 regionale en multinationale IT-bedrijven.

Juiste tijd, juiste plek

"Ik heb een presentatie gegeven op hun ledenvergadering. Zo konden ze zien hoe het werkt en hoe succesvol het kan zijn. De eerste bedrijven kwamen nog diezelfde avond naar me toe om te zeggen dat ze graag mee wilden doen." Al snel had Thuijsman zo'n 15 projecten aangeboden gekregen – genoeg om een wijziging in de structuur van de opleiding te rechtvaardigen.

Het nieuwe honours-programma inpassen was niet eenvoudig. "Bij wiskunde en informatica doen we niet aan Probleem-Gestuurd Onderwijs, omdat dat niet goed past bij de leerstof. In plaats daarvan hebben we Project-Gestuurd Onderwijs, waarbij kleine teams van studenten werken aan een semesterlange uitdaging die de academische reikwijdte van de verschillende vakken overstijgt. Eigenlijk hadden we voor dat doel al samengewerkt met bedrijven, maar het was moeilijk om echt uitdagende problemen te vinden die netjes in één semester pasten."

Studenten van het honours-programma kunnen de tijd die zij normaliter zouden besteden aan groepsprojecten gebruiken om in plaats daarvan bij een bedrijf aan de slag te gaan. "Alle onderwijsbijeenkomsten zijn nu op maandag, dinsdag en vrijdag. Dat geeft hun twee volle dagen om bij het bedrijf te werken, terwijl ze dat in andere periodes van het jaar fulltime kunnen doen." Het komt erop neer dat honours-studenten twee jaar lang hun tijd gelijkelijk verdelen tussen onderwijsbijeenkomsten en hun bedrijfsproject.

"Dat betekent natuurlijk wel dat ze 's avonds tijd kwijt zijn aan de voorbereiding van hun opleiding. Dat kost ze min of meer één extra dag per week," legt Thuijsman uit. "Maar veel studenten met een bijbaantje zijn daar sowieso aan gewend." Tijdens tentamenperiodes hoeven studenten niet bij hun bedrijf te werken, zodat ze al hun tijd de studie kunnen besteden.

In de gestandaardiseerde stagecontracten voor twee jaar is vastgelegd dat honours-studenten betaald krijgen voor hun werk, en de afdeling ook. "Het is een driepartijencontract: dus niet alleen de student en het bedrijf, zoals bij een reguliere stage, maar ook wij, voor de wetenschappelijke begeleiding. We geven studenten hiervoor 36 ECTS-punten, dus het kan maar beter van zeer hoge kwaliteit zijn! Het gaat hier om onderzoeksprojecten rond proofs of concept in plaats van alleen het toepassen van bestaande technologie."