Christel: Ik houd me bezig met onderwijs in de breedste zin van het woord: onderwijs geven, ontwikkelen en nakijken, maar ook met meer managementachtige taken, zoals de coördinatie van lidmaatschappen van de examencommissie (in het verleden ook de onderwijscommissie). Deze taken verricht ik bij de opleiding Gezondheidswetenschappen, maar ook bij Geneeskunde en Biomedische Wetenschappen.

Bij geneeskunde is Evidence Based Medicine de ruggengraat van de meeste beslissingen in de praktijk. Goed en gedegen wetenschappelijk onderzoek en onderwijs zijn hierbij belangrijk. Ik leid mensen op om later iets te doen met deze kennis. Een kritische, wetenschappelijke, brede blik op ontwikkelingen binnen de maatschappij, volksgezondheid en geneeskunde is onontbeerlijk, welk vak je ook later uitoefent.

Jim: Ik geef presentaties en workshops over uiteenlopende thema’s, zoals maatschappelijke impact, inclusief beleid en dementievriendelijke gemeenschappen. Ook stel ik rapporten en beleidsstukken over eerdergenoemde thema’s op en bespreek ik deze met stakeholders, zoals lokale overheden, de provincie, maar zeker ook met de doelgroep of profijtgroep, bijvoorbeeld mensen met een beperking.

Lisanne: Het samenwerkingsverband is een netwerkorganisatie. Samen met de bij ons aangesloten scholen en schoolbesturen, gemeenten, ouders en andere partners, bieden we zoveel mogelijk kinderen goed onderwijs en de juiste ondersteuning. Ik ben teamleider van een expertisegroep voor passende begeleiding en passend onderwijs. Onze scholen bevinden zich in vijf gemeenten: Oss, Bernheze, Landerd, Uden en Meierijstad. Met mijn team ben ik verantwoordelijk voor de extra ondersteuning van leerlingen, leerkrachten en schoolteams op 95 scholen (van regulier tot speciaal onderwijs). Daarnaast neem ik deel aan een projectgroep die de verbinding tussen onderwijs en jeugdhulp versterkt in de bovengenoemde gemeenten.

Christel: In mijn studententijd was er een stuk minder keuze aan opleidingen dan nu. Ik wist wel dat ik ‘iets’ met gezondheid wilde doen. In Maastricht studeerden al twee vriendinnen; een van hen volgde de opleiding Rechten en de ander deed Geneeskunde. Ik was al vaker in Maastricht geweest en vond het een fijne stad: niet te groot, niet te klein. En het grote voordeel: je hoefde bij de opleiding Gezondheidswetenschappen aan de UM niet meteen te kiezen voor welke studierichting je ging; het eerste jaar was lekker breed, daarna kwam er meer focus en uiteindelijk koos je een richting. Met zes jaar studiefinanciering op zak (dat was toen nog mogelijk!) heb ik voor twee afstudeerrichtingen gekozen: Biologische Gezondheidskunde en Bewegingswetenschappen.

Jim: Door familieleden die werkzaam zijn in de gezondheidszorg in de meest brede zin, heb ik altijd veel raakvlakken gehad met zorg en gezondheid. Aan de eettafel ging het vroeger vaak over zorggerelateerde vraagstukken. De vele mogelijkheden die de opleiding Gezondheidswetenschappen aan de UM herbergt, waren voor mij de doorslaggevende factor om voor deze studie te kiezen. De opleiding sluit aan bij mijn huidige werk door het interessante snijvlak zorg en welzijn. Naast kennis heb ik ook vaardigheden tijdens mijn opleiding geleerd die ik uitstekend kan gebruiken in mijn baan. Neem het geven van presentaties, de praktische benadering van Problem-Based Learning bij het oplossen van complexe vraagstukken, samenwerken met andere studenten, kritisch reflecteren, enzovoorts.

Lisanne: Tijdens mijn middelbareschooltijd was ik ervan overtuigd dat ik manager wilde worden in een ziekenhuis. Ik kon me geen betere plek bedenken om dat te doen dan bij een faculteit die aan een ziekenhuis gelegen is (de Faculty of Health, Medicine and Life Sciences van de UM die de opleiding Gezondheidswetenschappen aanbiedt, ligt direct naast het Maastricht UMC+, red.). Daarnaast trok het me dat het eerste jaar heel divers is en gezondheid vanuit verschillende zienswijzen wordt belicht. De sfeer in de stad Maastricht vond ik ook warm en gezellig; ik voelde me er eigenlijk direct thuis.

Tijdens mijn eerste jaar heb ik gekozen voor de richting Beleid en Management van de Gezondheidszorg. Gaandeweg kwam ik er echter achter dat deze richting niet bij mij past. Ik wilde meer leren over mensen; dat viel tegen. Vandaar dat ik het tweede jaar opnieuw heb gedaan, dit keer in de richting Geestelijke Gezondheidszorg. Ik heb stagegelopen in het speciaal basisonderwijs, waar ik merkte dat het onderwijs een interessant en dynamisch werkveld is. Nu ik een leidinggevende functie kan combineren met het verbeteren van onderwijs en zo kan bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen, valt alles op zijn plaats. Manager van een ziekenhuis zijn, trekt mij dan ook niet meer.

Christel: Ik heb een heel afwisselende baan. Aan de ene kant heb ik contact met veel verschillende (jonge) mensen, maar aan de andere kant zie ik ook hoe de universiteit zich steeds verder ontwikkelt en professionaliseert. Afgestudeerden van de opleiding Gezondheidswetenschappen hebben genoeg te doen – zeker als ik kijk naar wat in de maatschappij speelt. Neem alle uitdagingen rondom ziekte, gezondheid en de keuzes van het kabinet om mensen gezond te krijgen én te houden, op een manier die voor alle partijen betaalbaar is!

Jim: Het leuke aan mijn baan zijn de diverse werkzaamheden rond diverse thema’s die allemaal hun eigen vraagstukken hebben. Bovendien werk ik binnen een kleine organisatie, waardoor ik snel kan groeien en op alle niveaus binnen de organisatie kan acteren en mijn bijdrage kan leveren. Het mooiste is als je werk aflevert waarmee je wezenlijk verschil kan maken en met voldoening opdrachten kan afronden. Het is ook prettig om afwisseling te hebben tussen complexe vraagstukken waar je veel tijd aan moet spenderen, maar wat uiteindelijk een mooi eindproduct als een rapport oplevert én het doen van werk waarvan je meteen resultaat ziet. Bij Zet heb ik met collega en oud-student Gezondheidswetenschappen Thijs van de Schoot de podcastserie Nieuwsgierige Gasten mogen opnemen. In ons eerste seizoen zochten we naar de ‘betekeniseconomie’ in Brabant. We duiden dit complexe begrip samen met onder anderen onderzoekers, experts op het thema, directeur/bestuurders, sociaal ondernemers, beleidsmedewerkers, en meer.

Lisanne: Er zijn meerdere factoren die mijn baan ontzettend leuk maken. Ik heb ten eerste hele fijne collega’s, een team waarmee we het werk echt samen oppakken, elkaar ondersteunen en laten groeien. Ten tweede haal ik veel energie uit de afwisseling in het werk - elke dag is totaal anders - en het grote netwerk waarmee we samenwerken en verbinding zoeken. Het onderwijs is echt een heel mooi vakgebied waar mensen met enorm veel passie er dagelijks met elkaar het beste van maken. In mijn baan heb ik zeker profijt van de kennis die ik heb opgedaan in mijn opleiding, vooral het verbeteren van mijn analytische, kritische vermogen, en gesprekstechnieken bij de oefeningen met patiëntcontacten.

Christel: Dat mijn kinderen soms vertellen dat ze leeftijdsgenoten tegenkomen - bijvoorbeeld via hun vriendenkring, uitgaan of hun opleiding - en dat ze dan horen wat ik voor iemand heb kunnen betekenen of dat ik gewoon een fijn iemand was. Het mooiste compliment dat ik ooit via-via kreeg, was dat “het onderwijs altijd gezellig was, maar er was wel de verwachting dat we hard moesten werken”.

Jim: Dat ik mede door mijn inzet mensen heb kunnen inspireren en verder heb kunnen helpen met hun maatschappelijke vraagstuk. Zo hou ik mij bezig met het thema maatschappelijke impact en train ik burgerinitiatieven om hun impactverhaal beter te kunnen vertellen en duiden. Wanneer ik uiteindelijk deelnemers hoor vertellen wat en hoe ze met hun initiatief bijdragen aan de maatschappij, dan ben ik trots op hen en geeft dat mij veel voldoening. Dan keer ik tevreden huiswaarts. Een van de initiatieven is Stichting Weeshuisjes, die leegstaand kleinschalig erfgoed voor een korte periode beschikbaar stelt aan initiatiefnemers die iets willen bijdragen aan de omgeving, op hun eigen unieke manier. Denk aan een kunstproject, het maken van een podcastserie, of het starten van plek waar buurtbewoners met elkaar een kopje koffie kunnen drinken.

Lisanne: Dat het, als mensen en organisaties écht durven te verbinden en samen te werken, meestal toch lukt om een kind op een passende plek met passende ondersteuning onderwijs te bieden. Dat is waar we het voor doen en dat zijn de successen die we vieren. Daarnaast geniet ik ervan om leiding te geven. Dit doe ik nog niet zo lang, maar het ondersteunen van mensen, het vormen van een team en er mede voor kunnen zorgen dat ze plezier ervaren in het werk, is bijzonder.

Christel: Geen idee. Ik ben niet zo doelgericht bezig met mijn ontwikkeling. De kansen die ik in het verleden kreeg aangeboden en gegrepen heb, kwamen naar me toe of zag ik voorbijkomen. Ik hoop in ieder geval dat ik over 10 jaar nog steeds met twee voeten in de klei sta en mensen begeleid bij het vergaren en verwerken van belangrijke kennis. Als er daarbij maar veel gelachen kan worden!

Jim: Ik zie ik mijzelf in de toekomst een beleidsfunctie binnen een zorgorganisatie of ziekenhuis vervullen. Maar door mijn brede interesses zou ik ook net zo goed werkzaam kunnen zijn binnen een andere sector, zoals lokale overheden. Door het vele samenwerken met gemeenten en provincies, is mijn interesse voor een functie binnen die sectoren ook gegroeid.

Lisanne: Ik heb geen vaste planning of een bepaalde functie waar ik heel erg naar uitkijk. Vanaf mijn huidige werkplek zijn er ook nog veel mogelijkheden. Ik hoop vooral dat ik in de toekomst kan blijven leren en mezelf kan blijven ontwikkelen. Ik ga uitdagingen graag aan en voel me hier op dit moment erg in gesteund. Die uitdaging wens ik ook voor mijn toekomstige zelf, waar of in welke functie ik dan ook werk.