Een heel praktische toepassing van massaspectrometrie imaging is de zogenoemde iKnife, een chirurgisch operatiemes dat Heeren samen met chirurg Steven Olde Damink van het MUMC+ ontwikkelt. Terwijl het mes in weefsel snijdt, verzamelt en analyseert het moleculaire gegevens rond de incisie zodat de chirurg met nog meer precisie kan werken. In het specifieke geval van het Meisje met de parel viel het uiteindelijk toch een beetje tegen met die ‘eindeloze stroom aan informatie’. De gevoeligheid van het beeldvormingsapparaat in het lab aan de Universiteitssingel bleek niet voldoende, of beter gezegd, het te analyseren laagje bleek te dun. Ergens is dat misschien ook wel het mooist denkbare resultaat van het onderzoek naar dit minieme stukje schilderij; dat een 17e-eeuwse verfmenger de 21e-eeuwse wetenschap met al haar technische mogelijkheden nog steeds voor een raadsel stelt. Ondertussen zijn de onderzoeksmethoden al wel zo ver ontwikkeld dat wetenschappers ook zonder een verfmonster te nemen al veel te weten kunnen komen over de samenstelling van de verf die Vermeer gebruikte. Zo hoopt het Mauritshuis door het onderzoek dat nu in het museum plaatsvindt alsnog iets van het mysterie van het meisje te kunnen ontrafelen.

Het onderzoeksproject Het meisje in de schijnwerper is uitgevoerd op initiatief van het Mauritshuis door een team van internationaal erkende specialisten in het kader van het Netherlands Institute for Conservation, Art and Science (NICAS). De NICAS-partners zijn Rijksmuseum Amsterdam, TU Delft en Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.