Ronddwalen en verdwalen in musea
“Ik ben van nature een twijfelaar, maar in mijn zoektocht naar een baan kwam ik erachter dat ik eigenlijk al heel lang stiekem dacht: ‘Werken in een museum lijkt me het allerleukste’.” Eva van Diggelen, alumna Cultuur- en Wetenschapsstudies, werkt sinds 2015 als curator in de Kunsthal in Rotterdam, waar ze zeer uiteenlopende tentoonstellingen samenstelt. Die brede oriëntatie zat ook al in haar studie en loopt als rode draad door haar leven.
De liefde voor musea en kunst heeft ze deels van thuis meegekregen. Tijdens vakanties in Italië werd er om de dag iets aan kunst en cultuur gedaan, de andere dag was voor ontspanning. “Ik heb toen ontzettend veel gezien en vond het heerlijk rond te dwalen in al die musea. Dat ben ik nooit meer kwijtgeraakt. Ik neem Fiep, mijn dochter van drie, regelmatig mee naar tentoonstellingen in de hoop dat ze ook een liefhebber van musea wordt.”
Gemeente – politie - museum
Haar carrièrepad verliep niet in een rechte lijn. “Na mijn studie kon ik via mijn scriptiebegeleider Joop de Jong bij de Gemeente Maastricht aan de slag. Het was natuurlijk fijn dat ik meteen aan de slag kon, maar ik merkte al snel dat beleidswerk niets voor mij was.” Daarna vond ze werk bij een projectbureau in Maastricht. “Erg leuk maar door bezuinigingen hield dat op. Ik was als laatste binnengekomen, dus vloog er ook weer als eerste uit.”
Eva van Diggelen (1979), studeerde Cultuur-en Wetenschapstudies in Maastricht en werkte onder meer als projectsecretaris bij de politie en als curator voor Museum De Paviljoens. Sinds 1 mei 2010 werkt Eva bij de Kunsthal Rotterdam; eerst als assistent curator en sinds 2015 als curator.
Ze verhuisde naar Utrecht en vond een baan bij de politie. “Weer iets heel anders. Toch heb ik het daar ontzettend naar mijn zin gehad. Ik werkte bij een projectgroep die een kogel- en steekvrij vest moesten implementeren in de hele organisatie. Het was een hele klus om de wensen van al die verschillende afdelingen en locaties op een lijn te krijgen. Maar het is gelukt en veel van mijn werkervaring daar helpt mij in mijn huidige werk, waarin ik ook vaak te maken heb met veel verschillende partijen. Als je trouw blijft aan je doel, ook op momenten dat je iets heel anders doet, komt het goed en heb ik gemerkt dat elke werkervaring, waar dan ook, waardevol is.”
Kunst voor een breed publiek
Het voelt voor haar als een voorrecht om te mogen werken in het prachtige gebouw van de Kunsthal, ontworpen door Rem Koolhaas. “Een gebouw waarin je als bezoeker makkelijk verdwaalt, maar dat is ook de bedoeling”, zegt ze lachend. “In de Kunsthal wordt altijd een aantal tentoonstellingen naast elkaar gepland. Kom je voor de ene, zit je voordat je het weet ook bij die andere.” In totaal organiseren Van Diggelen en haar twee collega-curatoren er zo’n 25 tentoonstellingen per jaar.
Nu is de Kunsthal geen museum in de klassieke zin van het woord. “We hebben bijvoorbeeld geen eigen collectie, dus moeten we het altijd doen met spullen van anderen. En we willen vooral tentoonstellingen maken voor een breed publiek.” Zo heeft ze dit jaar bijvoorbeeld tentoonstellingen gemaakt over hyperrealisme in de schilderkunst, het 75-jarig bestaan van de Maastunnel, en komt deze zomer ‘All you can art’, een internationaal project dat over kunstonderwijs gaat. “Dit project doe ik samen met David Bade, een bekende Nederlandse kunstenaar en Tirzo Martha uit Curaçao. We organiseren een summer school voor jongeren tussen 14 en 24 jaar op VMBO-niveau. Deze jongeren kunnen niet naar een kunstacademie, want die zijn op HBO-niveau. Voor de echt talentvolle jongeren proberen wij een brug te slaan.”
Verhalen vertellen
Die brede oriëntatie blijft de rode draad door haar leven. Daarom koos ze na haar middelbare school in 1998 ook voor Cultuur- en Wetenschapsstudies in Maastricht in plaats van een studie kunstgeschiedenis. “En daar heb ik nooit spijt van gehad. De studie combineerde zoveel dingen met elkaar: geschiedenis, cultuur, filosofie, economie en wetenschap. Hoe al die dingen gecombineerd werden en dat eigenlijk niets op zichzelf staat, dat vond ik heel interessant, ook omdat kunst en cultuur een belangrijk onderdeel vormden.”
Ze kijkt met veel plezier terug op haar studietijd in Maastricht. Ze was lid van de studentenroeivereniging Saurus en woonde in een gezellig studentenhuis waar ze ook haar man leerde kennen met wie ze nu twee dochters heeft. Het PGO-onderwijs vond ze in de praktijk af en toe knap lastig. “Er werd heel veel activiteit verwacht en daar voldeed ik niet altijd aan. Het zelf verantwoordelijk zijn voor het opstellen van een vraag en de leerdoelen die beantwoord dienen te worden, vind ik nu heel waardevol. In mijn werk gebruik ik deze manier van werken min of meer nog steeds. Ook hier gaat het om vragen als ‘welk verhaal wil je vertellen in een tentoonstelling?’. Daar hangen weer subthema’s onder en wat wil je daar dan weer mee doen om het hogere doel van de tentoonstelling goed voor het voetlicht te krijgen.”
Verdieping
Op de vraag hoe haar carrière er over tien jaar uitziet, antwoordt ze: “Een volgende stap zou denk ik toch naar een museum met een eigen collectie zijn. De veelheid aan onderwerpen hier vind ik nu erg leuk, maar ik kan me voorstellen dat ik over een aantal jaren graag meer ruimte zou willen hebben voor verdiepend onderzoek. Maar de komende tien jaar ben ik hier nog niet klaar.”
Lees ook
-
Alumna Saara Martinmäki werkte als vrijwilliger bij het Rode Kruis en hielp op de middelbare school drenkelingen van hun watervrees af. Ze kwam naar de Universiteit Maastricht voor de master Clinical Psychology. Nu doet zij onderzoek naar het welzijn van humanitaire hulpverleners en adviseert ze...
-
Dialoog en debat, een vrije uitwisseling van ideeën en meningen. Vanaf dit academisch jaar staat hiervoor een speciaal platform open voor studenten en medewerkers van de Universiteit Maastricht.
-
Deze zomer haalden de eerste studenten de finish van de masteropleiding Imaging Engineering. Ze zijn blij met de kans die ze kregen om als één van de eersten mee te doen met deze wereldwijd unieke opleiding die de wetenschap en technologie achter imaging combineert. Hun formule voor succes: chocola.
