Online-onderwijs: een uitdaging, maar ook een kans

We denken meestal dat je onze studenten weinig hoeft te vertellen over technologie, wat in de meeste gevallen ook wel klopt. Maar als het over persoonlijk contact gaat, is er een verschil tussen incidentele interactie met je studenten via de Student Portal en e-mail in aanvulling op face to face-contact, en opeens een complete switch moeten maken naar 100 procent online-communicatie. Giuditta Perversi, docent Chemistry bij het Maastricht Science Programme (MSP), vertelt over online-onderwijs en –examens in tijden van corona.
 

Is het je gelukt om op een nieuwe manier te gaan werken?

“Mijn studenten en ik hoopten allemaal dat we blokperiode 4 op de gewone manier zouden kunnen afronden. We hadden lange vraag- en antwoordsessies gepland en ze wisten dat ze me op ieder moment in mijn kantoor konden opzoeken. Dat er nu een scherm tussen ons in zit heeft de situatie voor mijn studenten en mijzelf zeker veranderd. Vooral in de eerste week werden we overspoeld met mailtjes over de telkens veranderende plannen. Tegen het einde van die week begonnen mijn studenten mij te mailen over waar ze zich bevonden en waar ze zich zorgen over maakten, en ze vroegen me om feedback. Gelukkig kon ik op een meer directe manier met ze communiceren via de brainstorming-tools van Wooclap, de logboekjes over hun zelfstudie die ze in Blackboard bijhielden, en een remote vraag-en-antwoordsessie via Blackboard Collaborate Ultra. Ik vond het fijn om te zien dat de meerderheid aan deze sessies deelnam. Natuurlijk is het moeilijk om erachter te komen in hoeverre wat ze me schrijven overeenkomt met wat ze echt doen. Maar ik heb geleerd dat als ik regelmatig contact hou met mijn studenten en ze laat weten dat ik met hen bezig ben, ze niet zo snel zullen opgeven.”

Hoe ging je eerste online-examen?

“Dat ging heel goed! Iedereen deed mee en alle examens werden op tijd ingeleverd. In plaats van te experimenteren met de examen-functie in Eleum, wat sommige van mijn collega’s een paar dagen ervoor nog met succes hadden gedaan, heb ik een examen samengesteld op dezelfde manier als dat ik dat gedaan zou hebben bij een papieren examen, en heb ik een taak aangemaakt in SafeAssign. Het was niet moeilijk om te doen. Alle maatregelen om plagiaat te voorkomen waren erin opgenomen en het was mogelijk om de namen te verbergen van de studenten die het examen hadden ingeleverd, om te voorkomen dat ik bevooroordeeld zou zijn bij het geven van cijfers. Het examen ging om precies 11 uur online. De studenten konden het bestand met een gedetailleerde instructie en de vragen downloaden, hun antwoorden toevoegen en voor 1 uur ‘s middags weer uploaden. Dat werkte allemaal prima. Alleen toen er veel examens tegelijkertijd werden geüpload was er een klein technisch probleem met de portal; dat leverde een spervuur aan mailtjes van en aan een paar studenten op. Maar over het algemeen leken de studenten geen problemen te hebben met het proces of het format, en vonden het ook prima om mij te mailen als dat nodig was.”

Wat was je strategie voor ‘valsspelers’​?

“Die was eigenlijk heel eenvoudig. Ik had het examen op zo’n manier in elkaar gezet dat een simpel antwoord op een vraag niet voldoende zou zijn! Ik had mijn studenten van tevoren gezegd dat ze moesten laten zien dat ze begrijpen wat het bredere perspectief is van sommige fundamentele concepten; ik wilde ook dat ze op een persoonlijke manier zouden antwoorden. Als ik afga op de examens die ik tot nu toe heb nagekeken, hebben ze me daarin niet teleurgesteld. Er zit ook een plagiaatcontrolefunctie in SafeAssign, die de verleiding onderdrukt om snel even iets te copy-pasten.”

Heb je verder nog ervaringen die je met ons wilt delen​?

“Mijn examen had een behoorlijk technisch onderwerp: vastestofchemie. Je zou kunnen zeggen dat je alleen met pen en papier examen kunt doen over dit onderwerp en dat een remote examen daarvoor niet geschikt is. Maar dat is niet zo. De vragen moeten natuurlijk opnieuw ontworpen worden, maar open vragen zijn in de meeste gevallen voldoende om de fundamentele inzichten van studenten te testen. Ik kwam er wel achter dat als iemand veel van technologie afweet, dat niet per se wil zeggen dat hij snel typt of goed schrijft met een toetsenbord – dat verraste me wel! Tegen mijn collega’s zou ik willen zeggen: probeer - indien mogelijk - of het met minder vragen kan (en als je dat al gedaan had, haal er dan nóg een paar uit), zodat iedereen de tijd heeft om zichzelf goed uit te drukken. Ik zou mijn collega’s willen adviseren om de vragen simpel en duidelijk te houden. Verder zijn strikte regels over inlevertijden een goed idee. Ik heb mijn studenten gerustgesteld door te zeggen dat inleveren om 13.02 uur nog niet te laat zou zijn, maar ze wisten allemaal dat ze het examen om 13.00 uur moesten inleveren. Iedereen was op tijd, maar ik denk wel dat het belangrijk is om rekening te houden met vertragingen waar zij niks aan kunnen doen.”

Blijft online examineren het nieuwe normaal, ook na de crisis​? 

“Ik denk dat deze crisis docenten en studenten motiveert om te experimenteren met alle onderwijsmogelijkheden van de Universiteit Maastricht, en dat zijn er gelukkig veel! De faciliteiten waren er al, net als de trainingen. We hoefden alleen maar de uitdaging aan te gaan en ze te gebruiken. Ik denk niet dat we met het Maastricht Science Programme volledig zullen switchen naar online examineren, omdat we liever zien dat studenten bij examens fysiek aanwezig zijn. Maar tegelijkertijd hebben we een groot aantal examens voor de boeg. Online-examens zouden daarom zeker een goed alternatief kunnen zijn, zeker voor tussentijdse toetsen. Als iedereen meer gewend is geraakt aan de mogelijkheden van online-onderwijs, zouden remote oplossingen een goede aanvulling kunnen zijn voor ‘traditionele’ examens!”

Lees ook