Het meisje was 6 maanden oud toen ze getroffen werd door een ernstige hersenbloeding. Na de hersenbloeding stelden de artsen vast dat haar bloedstollingseiwitten niet actief waren. Ze werd daarna in leven gehouden met het om de andere dag intraveneus toedienen van stollingsfactoren. Een genetische analyse van haar bloed liet zien dat ze draagster was van drie verschillende mutaties (één bekende en twee nieuwe) in het GGCX enzym dat zorgt voor activering van de stollingsfactoren.

Op voorstel van Dr. Vermeer (VitaK) is het meisje behandeld met een extreem hoge doses vitamine K. In een vergelijkbaar geval met een patiënte uit Libanon had deze therapie al eerder tot succes geleid. Ook nu werd bij het Braziliaanse meisje een duidelijke verbetering gezien. Het meisje had geen extra stollingsfactoren meer nodig en de eigen bloedstolling normaliseerde zich geleidelijk.
Collega’s in Chapel Hill hebben vervolgens een cel- en weefselkweekmethode (in vitro model) gebouwd waarmee de mutaties in celkweek onderzocht konden worden. Op die manier werd getest welke vorm van vitamine K de meest effectieve is en welke dosis er minimaal nodig is voor een maximaal effect.

Het Braziliaanse meisje is inmiddels vier en een half jaar oud en heeft zich ontwikkeld van een heel ziek meisje tot een normaal functionerende, blije kleuter.