FASoS Student Ambassadors Talk 2021-2022

Vanaf januari kreeg ik binnen de master Kunst en Erfgoed de mogelijkheid om me te specialiseren. Ik heb gekozen voor de richting Erfgoed en Maatschappij (Heritage and Society). De specialisatie voelde een beetje als een warm bad na de breed oriënterende vakken van het eerste semester: veel onderwerpen sloten aan bij mijn voorkennis vanuit de bachelor opleiding Geschiedenis.

In Heritage and Society 1 bespraken we belangrijke academische theorieën en debatten binnen het erfgoedveld. Dit vak bracht de stromingen memory studies, archeologie en museum studies samen. Hierdoor werd de kennis die ik al had uitgebreid en leerde ik deze kennis te verbinden op interdisciplinaire wijze. Dit vak bestreek de tijd van één maand. Dat betekende dus best veel informatie in korte tijd. Parallel aan dit vak werkte ik ook nog aan een scriptie voorstel, dat eind januari ingeleverd moest worden. Al met al was januari dus een erg drukke maand. Hier waren we van tevoren op voorbereid, maar de  lockdown maakte het onverwachts een nog intensere periode. Gelukkig bleef het contact met docenten goed: ze boden een luisterend oor en hadden een behulpzame houding richting onze stress. Daarnaast zorgde de kleinschalige klassen binnen de specialisatie voor nóg directer contact met leraren en medestudenten.

Terwijl in februari de corona maatregelen weer beetje bij beetje losgelaten werden, startte ik met het vak Heritage en Society 2. Hier lag de focus op het in de praktijk brengen van theoretische kennis. In de lessen werd er aandacht besteed aan case studies en specifieke probleemstellingen uit het werkveld, zoals debatten rondom musea en eigendom en een bezoek aan the House of European History in Brussel. Daarnaast werden er ook veel gastcolleges gegeven door professionals uit de kunst- en erfgoedsector.

Verder werd onze klas in twee groepen verdeeld om aan verschillende projecten te werken. Ik zat in de groep die werkte aan Contested Histories, een al bestaand project dat zich richt op monumenten en plaatsen van herinnering gerelateerd aan betwiste periodes in de geschiedenis. Via publicaties en evenementen worden er handvaten uitgelicht over hoe men kan omgaan met de complexiteit van verdeeldheid binnen publieke herinnering. Concreet was dit project voor mij een soort stage. Ik schreef mee aan de case study over het standbeeld van Jan Pieterzoon Coen in Hoorn; analyseerde een walking tour rondom het Homomonument in Amsterdam; en schreef met mijn groepsgenoten een gezamenlijk paper over artistieke interventies.

Naast school heb ik de afgelopen maanden ook steeds meer mijn plekje in Maastricht kunnen vinden. Ik ben closer geworden met medestudenten: samen genoten we van carnaval, koningsdag, het songfestival (mijn persoonlijke favoriet). Verder ben ik begonnen met een bijbaantje als studenten-assistent via de universiteit. Tijdens de drukke maanden was het soms lastig om een goede balans tussen school en andere activiteiten te vinden, maar ik merkte ook hoe belangrijk het is om af en toe op iets heel anders te focussen. Het jaar lijkt in ieder geval om te zijn gevlogen. Nu staat het laatste onderdeel van mijn master nog op het programma: het schrijven van mijn scriptie.

Mei 2022

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Na het afronden van mijn bachelor Geschiedenis besloot ik in Maastricht de master Kunst en Erfgoed te gaan volgen omdat ik bredere kennis over de culturele sector wilde opdoen. Daarnaast zocht ik een master die me op een praktische manier kon voorbereiden op werk binnen kunst en erfgoed. In deze blog reflecteer ik op het eerste semester.

Binnen de kleine groep master studenten was het was makkelijk om elkaar goed te leren kennen en je wist al snel wat je aan elkaar had. Dit werd ook gestimuleerd door de gezamenlijke activiteiten en wisselende samenstellingen van werkgroepen. Contact met leraren was meteen erg toegankelijk. Ze weten wat er speelt, zijn geïnteresseerd en staan altijd open om advies te geven.

Tijdens het eerste vak werden grote thema’s binnen de wereld van kunst en erfgoed geïntroduceerd. Onderwerpen zoals publieke versus private inmenging in kunst en erfgoed, authenticiteit en kunst, en de UNESCO werelderfgoedlijst kwamen voorbij. Ik had natuurlijk niet met ieder onderwerp affiniteit, maar door dit vak weet ik wel beter welk onderwerp bij mij past. Het tweede vak was gericht op onderzoek binnen kunst en erfgoed. Dit was een soort proeverij van theorieën en methodes om te ontdekken wat voor soort onderzoek bij mijn interesses past. De brede en interdisciplinaire insteek van deze studie was even schakelen. Ik had bijvoorbeeld als historicus geen idee hoe ik academisch naar kunstprocessen- en praktijken moest kijken. Toch beviel het samenkomen van verschillende richtingen uiteindelijk heel goed. Het opende mijn ogen voor nieuwe onderwerpen, en gaf een interessante dynamiek aan discussies en groepsprojecten met medestudenten met allerlei verschillende achtergronden.

Parallel aan de oriënterende vakken liepen de professionele workshops. Hier stond de link naar de praktijk centraal. We kregen de opdracht om echte organisaties en projecten te analyseren. Tijdens de tweede periode maakten we kennis met de organisaties waar we een analyse over schreven en werden onze inzichten en suggesties ook gedeeld met deze partijen. Verder kwam ik in contact met professionals uit het veld via verschillende gastcolleges en uitstapjes naar culturele instellingen. De praktische insteek van de opleiding was enorm waardevol. Het haalde me uit de academisch bubbel, maakte duidelijk wat ik wel en niet leuk werk zou vinden, en gaf me de mogelijkheid om te netwerken.

Het studentenleven in Maastricht ziet er iets anders uit dan ik gewend was vanuit Utrecht. Zo spelen studievereniging een kleinere rol hier. Wel worden er leuke dingen georganiseerd door bijvoorbeeld sportverenigingen. Ook heeft de faculteit zelf altijd een bomvol activiteitenprogramma. Als Limburger ben ik misschien een beetje bevooroordeeld, maar ik ben ook een enorme fan van de stad Maastricht. Je fietst binnen 15 minuten van de ene naar de andere kant, al moet je natuurlijk wel eerst even een heuvelland conditie opbouwen. Toch is er heel wat te beleven in dit compacte stadje.

Februari 2022