Trefwoorden: gewichtsverlies, jojo-effect, fysiologie, biomarkers

Gewichtsverlies kan eenvoudig worden bereikt met dieet-interventies, maar de terugval is zeer groot
(het zogenoemde jojo-effect). Er is onderzoek nodig om de oorzaken van deze terugval te identificeren. Dit proefschrift beschrijft de fysiologie van gewichtsverlies en tracht oorzaken van het jojo-effect te identificeren. In tegenstelling tot dieetrichtlijnen in verschillende landen blijkt dat snel (‘crash-dieet’) in vergelijking met langzaam gewichtsverlies niet zorgt voor snellere gewichtstoename tijdens een 9 maanden follow-up periode. De snelheid van gewichtsverlies heeft wel invloed op de genexpressie van vetcellen, wat mogelijk tot functionele effecten zou kunnen leiden. Daarnaast blijkt dat meer spiermassaverlies tijdens het dieet gerelateerd is met gewichtstoename tijdens follow-up. Ten slotte zijn er drie biomarkers gevonden die het jojo-effect tot op zekere hoogte kunnen voorspellen.