Zijn fascinatie voor voedsel en koken uit Pieter ook in zijn wetenschappelijk werk. Zo was zijn masterscriptie opgebouwd als een receptenboek. "Ik heb geprobeerd om door de lens van het eten naar het verleden en de identiteit van Zuid-Afrika en meer specifiek witte Afrikaners te kijken. Wat je dan ziet, is dat bevolkingsgroepen zich gerechten toe-eigenen. Dat gebeurt onder meer bij biltong en droeworst. Het is gedroogd vlees dat op de schepen is meegenomen door Nederlandse kolonisten. Maar de geschiedenis laat zien dat ook inheemse volkeren deze bewaartechniek kenden. Historisch bezien blijken veel recepten een mengsel van verschillende culturen. De diversiteit en vele culturele invloeden is ook typisch voor de Zuid-Afrikaanse keuken."

Boerewors

In de kern betreft het hier volgens Pieter het debat over het proces van natie- en identiteitsvorming, waarvoor het eten wordt ingezet. "Zo is het lastig om over boerewors te praten, want dat is bestempeld als eten van de boeren of Afrikaners, erg beladen termen. En historici debatteren over de vraag of bobotie door Nederlandse kolonisten is meegebracht of dat tot slaafgemaakten dit in de keuken van de Hollanders hebben gecreëerd. Zulke spanningen gaan over wie zeggenschap heeft over het narratief wat typisch Zuid-Afrikaans is en wie wat daaraan bijdraagt." Pieter vindt de discussies een goed teken. Ze laten zien dat mensen erbij willen horen. Maar er zijn belangrijkere vragen. "Die gaan over de bereidheid onszelf te veranderen. Hoe gaan wij deze groepen bij elkaar brengen? Wanneer spreek je van nationaal eten? Wanneer worden we een land?"

Bobotie

De afgelopen jaren probeert Pieter verschillende keukens te combineren. Italiaans, Indiaas, en ook Japans en Koreaans. "Ik vind het leuk om te experimenteren en volg liever niet een recept. Misschien zegt dit dat ik niet graag regels volg haha." Eten is volgens hem ook een 'knooppunt', een ontmoeting met vrienden, familie en kennissen. "Door te praten over wat je lekker vindt, krijg je een kijkje in iemands leven. Het kan het begin van een relatie zijn of zelfs uitmonden in liefde. "Zo is het ook begonnen met mijn vriend. Ik kookte bobotie voor hem met linzen in plaats van gehakt. Dat vond hij superlekker. Nu vraagt hij steeds of ik het weer wil koken. Het is zoals ze zeggen: de weg naar iemands hart loopt via zijn maag."

Vetkoek

Wel mist hij de Zuid-Afrikaanse keuken en eetcultuur, de geuren van street food vooral. "Vetkoek, een snack die ze op straat verkopen en je uit de hand eet. Of geroosterde mais die je als lunch eet. Gingen we naar een winkelcentrum, dan stond daar een dame met samosas, een driehoekig gefrituurd hartig pasteitje dat uit India komt. Het zijn de geuren van mijn jeugdjaren die deel uitmaakte van het alledaagse leven." Maar zoals gezegd, Pieter, afkomstig uit een echte vleeseterscultuur, is nu veganist. Wat hij vooral als een uitdaging ziet om anders te koken. "Ik kijk er als een onderzoeker naar: hoe los ik dit op? Hoe kan ik een melktert plantaardig maken?"

Tekst: Hans van Vinkeveen