Trefwoorden: Neuropsychologisch onderzoek, validiteitsbeoordeling, interventie, therapietrouw
 

"Performance Validity in Clinical Neuropsychological Assessment: Base Rates, Impact of Feedback, and Relevance to Outcomes"

De studies in dit proefschrift toonden aan dat onderpresteren (i.e., lager presteren op cognitieve tests dan waartoe de patiënt feitelijk in staat wordt geacht -ongeacht het motief) voorkomt bij een aanzienlijke minderheid van de volwassen patiënten binnen een routinematig klinisch zorgkader. De relevantie van onderpresteren voor de klinische praktijk reikt verder dan het beoordelen van cognitieve testprestaties op hun geldigheid, en omvat tevens (a) manieren om middels feedbackinterventie onderpresteren te beïnvloeden, en (b) therapietrouw bij psychologische behandelingen. Deze bevindingen bieden clinici - en potentieel ook onderzoekers - meer kennis over en praktische handvatten voor de beoordeling van prestatievaliditeit in de routinematige neuropsychologische klinische zorg. Door gestratificeerde prevalentiegegevens van PVT falen aan te bieden, en de toepassing ervan toe te lichten door middel van concrete voorbeelden, kunnen clinici zich gesterkt voelen bij het integreren van vigerende richtlijnen voor prestatievaliditeitsbeoordeling in hun dagelijkse klinische werk. Uiteindelijk kunnen patiënten profiteren van deze ontwikkelingen, omdat dit kan leiden tot een specifieke klinische focus op onderpresteren, in plaats van invalide testprestaties binnen neuropsychologisch onderzoek over het hoofd te zien, deze niet (of onjuist) te gebruiken, of compassie voor de patiënt te verliezen en geen passende hulp aan te bieden.

Klik hier voor het volledige proefschrift.

Klik hier voor de livestream.