"De stoel van Johan"
 

Dit is mijn afscheidsrede. Ik ben 65 jaar, man, begonnen als arts in 1983 en in 2023 neem ik afscheid. Gedurende meer dan 25 jaar heb ik bij verschillende universiteiten een belangrijke rol gehad in het opleiden van artsen, op dit moment grotendeels vrouwen in de leeftijdscategorie 18-35 jaar. De geneeskunde is de afgelopen decennia sterk veranderd, en de dokters en zeker de patiënten zijn dat ook. Maar wat betekent dat voor de verwachting die een dokter van haar loopbaan mag hebben en wat betekent dat voor de vervolgopleidingen van dokters? En in welk opzicht is het dokter zijn en worden iets anders dan, bv, lerares, bouwkundige of cassière? Hier wordt inmiddels veel over nagedacht en vervolgens zijn ook talrijke initiatieven gestart om de vervolgopleiding van artsen aan te passen aan de huidige tijd en de huidige generatie artsen. Het wordt tijd een evaluatie hiervan te doen: zijn we op de goede weg, worden de juiste initiatieven genomen, en zijn deze initiatieven succesvol. Het blijkt dat er ondanks successen sprake is van een aantal hardnekkige problemen. Belangrijk is de vraag of wij wel weten waar het aan schort, zodat we initiatieven hebben kunnen ondernemen die succesvol zijn. Hoe belangrijk is het dat we de artsen in vervolgopleidingen (meest vrouwen in de leeftijd 25-35 jaar) de mogelijkheden geven om grotendeels zelf hun nieuwe werkomgeving in te richten? Ik zal deze vragen bespreken en mijn mening geven over waar kansen liggen, voor wie de keuzes pijnlijk zullen zijn, en waarom we hier met weerstand te maken zullen krijgen.

Klik hier voor de livestream.