Julie Goodfellow, Adviseur studentenwerving aan de School of Business and Economics en voorzitter van de Goodfellow Foundation, die jonge vrouwen ondersteunt bij hun opleiding en life coaching: "Ik vind dat vrouwen de wereld moeten laten zien dat ze niet bang zijn om het doel of de carrière te bereiken die ze voor ogen hebben, dat ze nooit stoppen met leren en altijd nieuwsgierig zijn. Vrouwen hebben de kracht om de wereld te veranderen en ze doen ertoe."

Wat betekent Internationale Vrouwendag voor jou?
"Het is een dag om stil te staan bij de prestaties, inspirerende en positieve verhalen van vrouwen en meisjes wereldwijd en ze te vieren. Deze dag stimuleert en faciliteert de behoefte aan discussie over de culturele, sociale, economische en politieke positie van vrouwen."

Wanneer denk je dat we zo'n dag niet meer nodig hebben?
"Zolang de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen nog groot is en vrouwen in hun carrière nog steeds niet worden beoordeeld op basis van hun capaciteiten en competenties, maar op basis van hun geslacht. Tot die tijd hebben we deze dag nodig om een verandering teweeg te brengen en alle vrouwen in de wereld te inspireren dat er geweldige dingen gebeuren als we elkaar mondiger maken."

Dit jaar vieren we de tiende verjaardag van UN Women. Welke veranderingen binnen jouw vakgebied heb je de afgelopen tien jaar meegemaakt op het gebied van de gelijkheid van vrouwen?
"Als ik spreek voor mezelf en voor het werk dat ik doe bij de Goodfellow Foundation, heb ik gemerkt dat vrouwen steeds hoger opgeleid zijn, steeds ambitieuzer worden en steeds meer afstappen van het oude idee dat vrouwen alleen in de keuken thuishoren. Vrouwen zijn tot meer in staat. Ik ben daar het bewijs van: ik ben geboren, getogen en woonde tot 2010 in de sloppenwijk en het armste deel van Cavite City, Filippijnen. In dat gebied zie je de vicieuze cirkel van meisjes die op hun 16e zwanger raken, hun opleiding niet afmaken en geen andere ambitie hebben dan huisvrouw te worden in afwachting van een man die hen onderhoudt. Er is niets mis mee om huisvrouw te worden, maar we kunnen zijn wie we willen zijn, zolang we maar een goed ondersteuningssysteem hebben en ons hart en onze geest inzetten voor wat we in de wereld willen zien. Ik heb altijd geweten dat ik deze mentaliteit wil veranderen en dat het bij mij moet beginnen. Zoals Nelson Mandela zei: "Onderwijs is het krachtigste wapen dat je kunt gebruiken om de wereld te veranderen". Dus dat deed ik, ik concentreerde me op mijn studie en sloot die met vlag en wimpel af  op de Filippijnen. Als gevolg daarvan kreeg ik de beurs van een Nederlandse liefdadigheidsinstelling die naar mij is vernoemd, en ik ben voor altijd dankbaar dat ik de kans kreeg om aan een universiteit in Nederland te studeren. Op dit moment, als voorzitter van dit goede doel, ben ik meer dan trots om de impact van onderwijs op het leven van onze studenten te zien, wat een levensveranderende ervaring is voor hen en hun families."

Diane Ngatchou, bestuurslid van Feminists of Maastricht, zet tijdens wekelijkse bijeenkomsten onderwerpen op de agenda die te maken hebben met gendergelijkheid, om discussie op gang te brengen, bewustwording te creëren en ideeën en ervaringen te delen. "Zoals de afro-feministische activiste en schrijfster June Jordan zei: 'Wij zijn degenen op wie we hebben gewacht'. We kunnen niet wachten op andere mensen of andere tijden. Laten we de verandering zijn die we nastreven."

Wat betekent Internationale Vrouwendag voor jou?
"Het is een moment om al het werk dat gedaan is te waarderen en tegelijkertijd de noodzaak te erkennen van een intersectionele feministische strijd in 2021 in een stad als Maastricht. Op dezelfde manier als wij ons eeuwen geleden hebben afgevraagd hoe vrouwen grondwettelijk van fundamentele rechten werden beroofd, zal de volgende generatie zich afvragen hoe we verblind zijn geraakt door een illusie van gelijkheid, terwijl vrouwen en kwetsbare groepen nog steeds systematisch werden gediscrimineerd, onderdrukt in het patriarchaat en uitgebuit in een kapitalistisch systeem."

Wanneer denkt u dat we zo'n dag niet meer nodig zullen hebben?
"Wanneer het patriarchaat zal worden verpletterd. Zolang we geen systemische verandering bereiken, zullen de meer kwetsbare groepen onderdrukt blijven worden door de meest bevoorrechten. Overgang naar een rechtvaardiger en gelijkwaardiger systeem is essentieel."

Dit jaar vieren we de tiende verjaardag van UN Women. Welke veranderingen binnen jouw vakgebied heb je de afgelopen tien jaar ervaren met betrekking tot de gelijkheid van vrouwen?
"Ik heb gemerkt dat de noodzaak om de gelijkheid van vrouwen en mannen aan de orde te stellen, wordt erkend, althans in de meest liberale milieus. Er is echter nog een lange weg te gaan, aangezien intersectionaliteit en de noodzaak van systemische verandering nog steeds niet door de meerderheid worden erkend en omarmd. Tot nu toe bevrijden we vrouwen niet van patriarchale onderdrukking, maar vergroten we alleen de privileges van degenen die al bevoorrecht zijn."

Prof. dr. Paula da Costa Martins, hoogleraar Moleculaire Microvasculaire Biologie, leidt haar eigen onderzoeksgroep en organiseert onderwijs en doceert aan het Maastricht Science Programme en de Faculty of Health, Medicine and Life Sciences. "Mijn tip voor jonge vrouwen zou zijn: zorg dat je gewaardeerd wordt om je expertise en karakter, niet om je geslacht, leeftijd, etniciteit of religieuze achtergrond".

Wat betekent Internationale Vrouwendag voor jou?
"Ik denk hetzelfde als voor veel mensen: een dag om de erkenning van de prestaties van vrouwen te vieren, ongeacht hun economische, politieke, religieuze of etnische achtergrond. Lange tijd heb ik er niet echt aandacht aan besteed, maar als je deel uitmaakt van een professionele wereld, begin je te beseffen dat die door mannen wordt gedomineerd. Op mijn weg tot nu toe heb ik wel dingen ten goede zien veranderen. De universitaire cultuur is aan het veranderen en een heel goed voorbeeld is onze universiteit. Het verhogen van het aantal vrouwen in topfuncties is een speerpunt geweest en daar zijn veel inspanningen op gericht."

Wanneer denk je dat we zo'n dag niet meer nodig hebben?
"Hoe graag ik ook zou willen dat dit snel is, ben ik bang dat dit op mondiaal niveau nooit zal gebeuren. In de meeste Europese landen komen we steeds dichter bij elkaar, ondanks culturele en religieuze verschillen. Ik kom uit een land waar in de oudere generaties nog een duidelijk verschil bestaat, maar ik ben blij dat mijn ouders mij niet op die manier hebben opgevoed: dat ze allebei voor het gezin zorgden, samen belangrijke beslissingen namen en ook beroepsmatig belangrijke leidinggevende functies bekleedden. Maar goed, de statistieken zeggen dat het nog minstens 100 jaar zal duren voordat gendergelijkheid wereldwijd is bereikt, dat is misschien een realistische prognose."

Dit jaar wordt de tiende verjaardag van UN Women gevierd. Welke veranderingen binnen jouw vakgebied heb je de afgelopen tien jaar meegemaakt op het gebied van de gelijkheid van vrouwen?
"Ik heb dingen ten goede zien veranderen tijdens mijn carrière tot nu toe. Ik herinner me nog dat ik als junior postdoc een sollicitatiegesprek had voor een onderzoeksbeurs en de  beoordelingscommissie bestond alleen uit mannen. Zulke situaties komen nu niet meer voor! Niet alleen zijn de commissies evenwichtig samengesteld, maar ook het aantal vrouwen in topposities is aanzienlijk toegenomen. Er zijn meer instrumenten beschikbaar, zoals onderhandelings- en managementcursussen voor vrouwen in de wetenschap, die rekening houden met de emotionele verschillen tussen vrouwen en mannen. Naar mijn mening verklaren die grotendeels  de verschillen in professionele prestaties tussen vrouwen en mannen."