Professor dankzij de nier van zijn moeder

Sinds kort mag Bart Rienties zich professor noemen aan de Open Universiteit in het Britse Milton Keynes waar hij leiding geeft aan een team van vijftien wetenschappers. Niet evident als je weet dat zijn leven er tien jaar geleden heel anders uitzag. Vanwege nierfalen werd de toekomst van de UM-alumnus ineens onzeker. Dankzij een nieuwe nier van zijn moeder kreeg Rienties een tweede kans. Die bracht hem niet alleen succes in zijn werk, maar leverde hem in 2017 ook een gouden wielrenmedaille op tijdens de World Transplant Games in het Spaanse Malaga.

“Zonder Maastricht was ik nooit gekomen waar ik nu sta,” bekent Rienties die Economie studeerde in Maastricht. “De universiteit, maar zeker ook de stad in het algemeen hebben een  belangrijke rol in mijn leven en loopbaan gespeeld. Ik heb mijn vrouw ontmoet op de UM en de studie heeft de kiem gelegd voor mijn verdere carrière”. Rienties – Zeeuw van geboorte – koos hoofdzakelijk voor de UM vanwege het Probleemgestuurd Onderwijs (PGO) in combinatie met de internationale en Engelstalige variant die de Faculteit Economie destijds te bieden had. ‘’Samenwerken, analyseren, een probleem bekijken vanuit verschillende invalshoeken. Het zijn zo maar enkele belangrijke elementen die ik mee heb genomen vanuit het PGO. Presenteren is nog zo’n ding. Mensen die van de UM komen, hebben wat dat betreft een streepje voor, merk ik vaak. Die zijn vanaf hun studietijd gewend om presentaties te houden.”

rienties en moeder
Bart Rienties en zijn moeder
Graziella Runchina

Mooie carrière

Er leek geen vuiltje aan de lucht toen Rienties in 2000 afstudeerde aan de UM. Een mooie carrière als wetenschapper lonkte. Hij startte als docent Algemene Economie aan de UM en begon daar zes jaar later aan zijn promotieonderzoek. In de vrije tijd die overbleef, was hij fanatiek wielrenner. “Tijdens de voorbereidingen voor de Transalp Challenge, een meerdaagse wielrenwedstrijd op een extreem parcours door de Alpen, merkte ik dat de trainingsarbeid niet aansloeg.” Hij raadpleegde een sportarts die binnen no-time constateerde dat Rienties te kampen had met zeer ernstig nierfalen. Een mokerslag voor de sportieveling die al op zijn twaalfde Zeeuws jeugdkampioen tennis werd en zich een leven zonder sport amper kon voorstellen.

Dialyse of transplantatie

Rienties: “Om in leven te blijven, waren er twee opties: dialyse of een transplantatie. Al snel bleek dat ik in de ‘luxe’ situatie verkeerde waarbij niertransplantatie mogelijk was én er vier mensen waren in mijn directe omgeving – onder wie mijn zus, mijn moeder en een neef – die een nier wilden doneren.” Uiteindelijk bleek de beste match die met zijn moeder. “Gevoelsmatig klopte dat het meest: een moeder die een orgaan doneert aan haar eigen kind.” De transplantatie, die een half jaar na de diagnose plaatsvond in het MUMC+ verliep bij beiden voorspoedig en amper twee maanden later was Rienties alweer fulltime aan het werk en pakte hij ook de draad van het sporten weer op.

Diehard academics

Sinds 2010 woont hij samen met zijn vrouw Keetie in het Verenigd Koninkrijk. “We zijn beiden diehard academics en leven voor de wetenschap,” geeft hij toe. ‘’Keetie werkt als senior research fellow aan de Universiteit van Sussex waar zij doordeweeks verblijft. In het weekend zijn we samen in ons huis in Milton Keynes, een stadje in het zuidoosten van de UK tussen Cambridge en Oxford en dat je zou kunnen typeren als het Nieuwegein van Engeland.”

In Milton Keynes zetelt het administratief en wetenschappelijk hoofdkwartier van de OU en Rienties doet hier onderzoek naar de mogelijkheden om data toe te passen bij het menselijk leren. Hij legt uit: ”In het Verenigd Koninkrijk studeren zo’n 170.000 mensen aan de OU. We beschikken hierdoor over extreem veel informatie. Waar klikken studenten op als ze op de digitale leerweg zitten? Waar haken ze af? Op welke plekken zoeken ze meer informatie? Met mijn team wetenschappers probeer ik aan de hand van al die gegevens te voorspellen welke studenten extra hulp of advies nodig hebben. Op deze manier kunnen we de OU adviseren hoe ze de wijze van lesgeven kunnen verbeteren en hoe ze emoties van studenten beter kunnen begrijpen.”

Tweede kans

De kilometers naar zijn werkplek legt hij af op zijn fiets. Zo’n dertig kilometer per dag, rekent hij voor, over een heuvelachtig terrein. Daar komen de ritten met de fietsclub in het weekend nog bij. Al die fietskilometers samen vormden vorig jaar de basis voor een wereldtitel in Malaga waar Rienties in de tijdrit voor teams uitkwam voor Nederland tijdens de World Transplant Games en goud won.  

Rienties realiseert zich nog vaak hoe dankbaar hij mag zijn dat hij een tweede kans heeft gekregen om voluit te gaan in het leven. “Sinds mijn transplantatie kijk ik anders tegen zaken aan. Je hebt maar één leven en daarin moet je alles geven. Dat geldt voor mijn werk, maar zeker ook voor andere zaken.”

Rienties
Malaga 2017

Lees ook

  • Als je op een luchtige en gezellige manier kennis wilt maken met de plantaardige keuken, dan is Maastricht goes Vegan misschien iets voor jou. Dit non-profit kookevenement wordt georganiseerd door onder andere Werner Teeling van de Faculty of Psychology and Neuroscience.

  • Alumnus Alessandro Portante rent twintig marathons in twintig dagen door de twintig regio's van zijn thuisland Italië, een uitdaging die hij Project Venti noemt.

  • David Baião Barata is geboren en getogen in Castelo Branco, in het oosten van Portugal. Zijn moeder kookte de reguliere Portugese keuken: goed gevulde soepen, veel vlees en dat alles overgoten met olijfolie. Pas tijdens zijn studie cel en moleculaire biologie in Lissabon ontdekt hij zelf het koken...