Spijt komt in vele vormen en gaat gepaard met schuldgevoel en pijn. In tegenstelling tot primaire emoties zoals boosheid en verdriet vergt spijt complexere cognitieve processen die voortkomen uit het besef van of verlangen naar het andere. Spijt is ook een oprisping van ons geweten, verwijst naar het onderscheid tussen goed en kwaad en is derhalve essentieel voor zelfreflectie. 

In deze lezing belicht Joke Hermsen de vele dimensies van spijt. Waarom kunnen we niet leven zonder spijt? Waarom moeten we er niet van wegkijken? (Wanneer) moeten we kiezen voor berusting en aanvaarding? En bovenal: zijn de dingen die gebeurd zijn misschien minder onveranderlijk dan we denken?

Joke Hermsen publiceerde verschillende essaybundels en zes romans. Een van haar bekendste boeken is het filosofische essay Stil de tijd (2010), waarin ze aan de hand van Griekse filosofen laat zien dat de tijd twee gezichten heeft: de meetbare, vergankelijke en kwantitatieve tijd - en de ervaring van uitzonderlijke momenten of kwalitatieve tijd.