Voeding en landbouw geven het menselijk bestaan betekenis. Het huidige voeding- en landbouw-regime produceert grote problemen, zoals klimaatopwarming, milieuvernietiging, dierenleed en armoede. Een belangrijk probleem is dat de kloof tussen productie en consumptie vervreemding bij consumenten en boeren teweeg brengt. Het is tegenwoordig gebruikelijk om je te bedienen van gemaksvoeding, in de plaats van je intensief met je maaltijd bezig te houden. Hiermee correspondeert de landbouw- opvatting dat productie en kwantiteit centraal moeten staan. Echter, directe omgang met voeding en landbouw, dat wil zeggen cognitieve, normatieve en expressieve voedselvaardigheden, zijn net zo belangrijk als gezondheids- en taalvaardigheden. Ze dienen ondersteund te worden door maatschappelijke praktijken, zoals voedseldemocratie, voedselwethouders en boeren-vaardigheden.