Tegenwoordig is het boeddhisme zeer populair. Men stelt zelfs dat het de derde religie, of levensbeschouwing van Nederland is. In allerlei steden zijn cursussen mindfulness en de Dalai Lama trekt volle zalen. In tuincentra staan de Boeddha beelden. Talloze mensen doen aan zen of mediteren op andere manieren. 

Kom je in Azië, dan is dit vaak heel anders. In Azië mediteert zelfs onder de monniken maar een minderheid. Bovendien blijkt het boeddhisme in Azië ook nog eens helemaal geen eenheid te zijn, er zijn talloze scholen en denkrichtingen. 

Welk beeld ontstaat er nu van het boeddhisme als we Azië en het westen met elkaar vergelijken? Is het boeddhisme zoals het zich in het westen ontwikkelt eigenlijk wel zo Aziatisch of spelen er andere factoren een rol?