De Marokkaans-Nederlandse Naziha, moeder van tien kinderen, nam acht jaar geleden een ingrijpend besluit. Niet langer wilde ze uren doorbrengen op het politiebureau omdat sommige van haar zonen zich schuldig maken aan diefstal, bedreiging en overlast. Ze zette haar gewelddadige man de deur uit en begon, ondersteund door een groot aantal hulpverleners, de strijd om haar kinderen weer op het rechte pad te krijgen. 

In vlekkeloos Nederlands vertelt ze haar verhaal. Hoe ze als jong meisje werd uitgehuwelijkt aan een dertig jaar oudere man. Hoe haar huishouden door zijn toedoen veranderde in een “terroristisch opvoedkamp”. Verbeten spreekt ze zich uit over die zwarte periode, die heeft geleid tot het criminele gedrag van haar oudste zoons. “Kinderen gedragen zich niet zomaar vervelend. Wij maken ze tot wat ze zijn.” 

Naziha’s lente geeft een intieme inkijk in het leven van een Marokkaans-Nederlandse vrouw die de muur van schaamte wil doorbreken nu zij de regie over haar eigen leven terugpakt. Dit is het verhaal van een mondige, moderne vrouw, die ondanks de ballast van haar jeugd en de voortdurende problemen met haar kinderen, onuitputtelijk blijft strijden voor een beter leven.