Eind 19e eeuw werd door Eugène Dubois op Java een wereldschokkende ontdekking gedaan: hij vond als eerste de fossiele resten van een overgangsvorm tussen aap en mens, nu bekend als Homo erectus. 

Dubois verzamelde niet alleen deze fossielen maar alles wat hij tegenkwam in de opgraving, waaronder honderden schelpen. Ruim 100 jaar bleven ze onopgemerkt in de collectie, maar nu blijkt dat Homo erectus deze zoetwatermosselen op verrassende wijze benutte. De schelpdieren werden gegeten, de schelpen gebruikt als materiaal voor werktuigen én als ondergrond voor een intrigerende geometrische gravure. 

Wat zegt dit laatste over het gedrag en de gedachtewereld van onze voorouder?

Deze lezing is georganiseerd in samenwerking met de Stichting Eugène Dubois in Eijsden.