“Ik wil meisjes zoals ik sterker maken”
Het komt niet vaak voor, maar Jiaru Zheng, 2e jaars Bachelorstudente Digital Society, is het gelukt. Haar eerste paper over het popmuziekalbum 3811 van Tan Weiwei, werd meteen een wetenschappelijke publicatie. In dit album breekt de zangeres Tan Weiwei een lans voor de positie van vrouwen in China. “Het is het eerste popalbum dat ik ken dat actuele vrouwenproblemen zoals huiselijk geweld en de ongelijkheid tussen man en vrouw in China aan de orde stelt. Dat is heel dapper en daarvoor bewonder ik haar.”
Tan Weiwei is niet heel bekend in China en al helemaal niet bij Zheng’s generatie. Daarvoor is de 40-jarige zangeres al te oud en niet commercieel genoeg ingesteld. “Ze is klassiek geschoold, haar zang is van een hoog niveau. Dat kun je niet zomaar meezingen. Mijn generatie houdt vooral van rappers en hiphop. Kris Wu is bijvoorbeeld heel populair.”
Voor Jiaru Zheng is Tan Weiwei niet alleen muzikaal interessant maar vooral ook sociologisch. “Ze durft ook de minder fraaie kanten van het Chinese vrouwbeeld te benoemen. Meestal wordt er alleen een ‘positief vrouwbeeld uitgedragen: Chinese meisjes moeten altijd blij, lief, zacht en charmant zijn. Dat is een traditioneel mannelijk vrouwbeeld. Volgens de traditionele waarden in China is onderwijs voor een meisje dan ook niet belangrijk. Trouwen en kinderen krijgen wel. Je hoort voor je man en kinderen te zorgen.”
Vooral op het platteland en in het binnenland gelden deze waarden nog steeds. Jiaru zelf is opgegroeid in Guangzhou, een grote welvarende stad vlakbij Hongkong en haar ouders, die beiden Engels studeerden zijn redelijk open-minded. “Mijn moeder werkt en kan ook verder doen wat ze wil, maar alleen omdat mijn vader dat goed vindt. En dat klopt natuurlijk eigenlijk niet. De man is de baas en de vrouw wordt gezien als tweederangsburger, dat is een groot probleem. De Chinese overheid wil alleen een positief beeld uitdragen, wantoestanden zoals geweld tegen vrouwen, worden genegeerd. Op de Chinese twitter zul je daar ook nooit iets over vinden.”
Jiaru Zheng: “De pop heb ik in Nederland gekocht. Ik hou haar vast omdat ze staat voor alle meisjes zoals ik waarvoor ik wil zorgen om ze sterker te maken.”
De Beauvoir in China
Al op jonge leeftijd was Zheng zich bewust van de ongelijke positie van man en vrouw in China. Een belangrijk boek voor haar is De tweede Sekse van Simone de Beauvoir. “Zij zegt: vrouwen zorgen niet voor elkaar, ze zorgen voor de andere sekse: hun vader, hun man en hun zoon. Nadat ik haar boek had gelezen, wilde ik een vrouw zijn die wel voor andere vrouwen zorgt. Ik wil samen met andere vrouwen vechten voor gelijke rechten voor mannen en vrouwen, ook al is dit in China niet gemakkelijk. Gelukkig zien steeds meer vrouwen van mijn generatie dezelfde noodzaak.”
De volgens Zheng sterkste feministische beweging van dit moment is de MeToo beweging en die is verboden in China. Toch zijn er wel mooie initiatieven van en voor vrouwen. “Van overheidswege is negen jaar onderwijs (zes jaar lager en drie jaar vervolgonderwijs) verplicht. Daarna kun je, maar hoef je niet, door naar drie jaar middelbare school (high school). Dat zit er voor veel meisjes uit arme gezinnen niet in. Als er gekozen moet worden, krijgen jongens namelijk de voorkeur. Guimei Zhang is een vrouw die met haar eigen geld een gratis middelbare school voor meisjes op heeft gericht door heel China. Heel belangrijk want gelijke kansen voor mannen en vrouwen begint met onderwijs. Veel meisjes van deze school zijn nu dokter of lerares.”
Steeds meer vrouwen van haar generatie kiezen voor studeren in plaats van trouwen. “Mijn doel is uiteindelijk te promoveren, dat is wat ik boven alles wil.” Zo’n eerste wetenschappelijke publicatie betekent dan ook veel voor haar. “Het stimuleert enorm en wie weet kan ik mijn bachelorscriptie ook publiceren.”
Vrijheid, blijheid
Sociologie, communicatie, cultuur, vrouwenstudies; dat zijn de onderwerpen die haar interesseren. Omdat in China vooral de bèta-, economische en technische vakken belangrijk gevonden worden, is het niveau waarop je haar interessegebied in China kunt studeren volgens Zheng niet erg hoog. Daarom is ze blij dat ze in Maastricht de bachelor Digital Society vond. “Het is een heel goed en professioneel programma waar diepgravend op sociologische thema’s in wordt gegaan. En hier in Nederland ben je vrij. Ik kan hier lopen in de kleren die ik wil en er sexy uitzien, in China ben je dan al gauw een hoer. Vorig jaar was ik ook bij de Pride Parade in Amsterdam, zoiets is in China onvoorstelbaar.” Dus voorlopig blijft zij in Nederland en hoopt met haar studie een bijdrage te kunnen leveren aan een rechtvaardiger wereld voor vrouwen.
Jiaru Zheng schreef samen met Yimiao Huang van de Sun Yat-sen University het artikel ‘Stigmatization of Women in Chinese Society. A Case Study of Tan Weiwei’s Album 3811’ dat onlangs gepubliceerd werd in 2021 International Conference on Public Art and Human Development (ICPAHD 2021) (pp. 391-396). Het artikel is tevens geaccepteerd door de Conference Proceedings Citation Index (CPCI).
Lees ook
-
In de komende maanden deelt de Faculty of Health, Medicine and Life Sciences op Instagram tips over hoe je gezonder kan leven. Niet zomaar een verzameling van tips, wel gebaseerd op lopende onderzoeken binnen onze faculteit. Initiatiefnemers van dit idee zijn Lieve Vonken en Gido Metz, promovendi...
-
Met het project ‘About not being an Einstein’, mogelijk gemaakt door een beurs van het Diversity & Inclusivity Office, wil Anke Smeenk binnen de Universiteit Maastricht zorgen voor meer (h)erkenning van hoogbegaafdheid.
-
Dit verhaal begint in 2016, als Aaron Martin nog International Business studeert in Maastricht. Hij verbaast zich over het toenemende anti-Europese sentiment in die tijd. Samen met een aantal medestudenten wil hij een positief tegengeluid laten horen. En waarmee kan dat beter dan met een Europees...
