Waarom hebben jullie na de middelbare school gekozen voor de studie Nederlands Recht?
Maurice: Op de middelbare school waren wij niet erg serieus met onze toekomst bezig. We wisten dan ook echt niet wat we na de middelbare school wilden gaan doen. Wat we wel wisten was dat ons sterke punt onze communicatieve vaardigheid was. Exacte vakken waren niet ons ding, dus een taalstudie lag voor de hand.
Raymond:  Wij waren meer van de alfa vakken en dus zijn we uiteindelijk bij de studie rechten uitgekomen.

Welke nevenactiviteiten hebben jullie naast je studie gedaan?
Maurice: Ik ben lid geworden van het herendispuut Silenus. Disputeren heb ik altijd met veel plezier gedaan. Verder ben ik lid geweest van verschillende commissies en heb ik plaatsgenomen in de opleidingscommissie en de faculteitsraad.
Raymond: Ik ben met veel plezier bestuurder van Jurist in Bedrijf geweest. Verder heb ik aan pleitwedstrijden meegedaan en heb ik stages gelopen bij Clifford Chance en Houthoff Buruma.
Maurice: Daarnaast hebben we beiden herenkleding verkocht in het hoogste segment van de Italiaanse herenmode.

Wanneer is het idee van “promoveren” ontstaan?
Raymond: Toen wij nog bezig waren met onze bachelor is prof. De Groot eens op ons afgestapt. Hij vertelde ons dat het hem leuk leek wanneer een eeneiige tweeling zou promoveren. De mogelijkheid bestond, maar hij kon het zich niet herinneren dat het ooit gebeurd was. Hiermee heeft hij onze interesse en ons enthousiasme weten te wekken.
We waren snel afgestudeerd en wilden graag nog verder leren. Hierdoor kwamen we voor de keuze te staan om ofwel een extra master te volgen ofwel te promoveren.
Maurice: Promoveren is iets waar je voor de rest van je leven iets aan hebt.
Raymond: We waren zeer geïnteresseerd in het nieuwe bv-recht. Bestuurders werden plotseling geconfronteerd met een extra aansprakelijkheid, en wij wilden hierin graag enige rust creëren door aan te tonen dat deze paniek niet nodig hoeft te zijn.

Hoe hebben jullie de afgelopen twee jaar waarin jullie aan het proefschrift werkten beleefd? Beviel de combinatie van werken en promoveren?
Raymond: De afgelopen jaren hebben we erg hard gewerkt. Promoveren was de grootste uitdaging ooit, niet enkel het schrijven maar ook zeker op emotioneel vlak. We zijn meer dan 70 weekenden met het proefschrift bezig geweest.
Het waren twee drukke jaren waarin we de praktijk en de wetenschap konden combineren. Deze combinatie is ons zeer goed bevallen. Er bestaat een gat tussen de wetenschap en de praktijk, door deze twee te kunnen combineren waren we in staat concepten in de praktijk te testen. Thuis & Partners zet ons soms ook in voor academische vraagstukken. Hierdoor hadden we de mogelijkheid concepten uit de wetenschap met mensen uit de praktijk te bespreken. Dit was erg interessant.
Maurice: We vinden de commerciële kant ook heel leuk, de advocatuur. Het ene moment waren we bezig met netwerken en besprekingen met cliënten, om ons vervolgens weer te verdiepen in het proefschrift. Wanneer je last had van een writersblock was het erg fijn om afleiding te kunnen vinden in het werk op kantoor. De afgelopen twee jaar waren daarom zeer veelzijdig. Dit was een aangename ervaring.
Dit was mogelijk omdat we erg hard gewerkt hebben. We besloten geen periodes pauzes in te lassen, maar gewoon steeds door te gaan. Maar ook zeker de intensieve samenwerking met de universiteit heeft er voor gezorgd dat een snelle afronding mogelijk was. We hebben alles zeer goed gepland van te voren, waardoor het voor de universiteit ook mogelijk was om snel op concepten te reageren. Jos Hamers en Kid Schwarz waren 24/7 bereikbaar en namen altijd de tijd voor ons. Dit is een zeer grote kracht van het ICGI, de bereikbaarheid van de professoren.
Raymond: Dankzij deze bereikbaarheid hadden we ook de mogelijkheid om pittige discussies te voeren. Qua expertise staan zij nog ver boven ons, maar qua persoon staan zij dicht bij ons. Dit maakt de samenwerking heel prettig.
Maurice: Het schrijven van het proefschrift heeft zeker gezorgd voor echte dieptepunten, maar ook zeker voor heel mooie momenten. Promoveren zorgt ervoor dat je jezelf ook persoonlijk ontwikkeld, daarbij hebben we laten zien zeer gemotiveerd te zijn. 
Maar ook op academisch vlak hebben we ons kunnen ontwikkelen. Door het schrijven van een proefschrift leer je anders denken. Je ben analytisch bezig op een schematische manier, als een soort helikopterview met cherry-picking. Je leert abstract denken.
Raymond: Je leert alles weg te denken en heel abstract bezig te zijn. Wanneer je het dan vervolgens opschrijft komen de details er weer bij. Je gaat analytisch denken, technisch juridisch.

Hoe hebben jullie gezamenlijk schrijven aangepakt?
Maurice: We promoveren ieder op aparte hoofdstukken. In principe lopen er dus twee aparte trajecten die we samen hebben voltooid. Over alles hebben we samen nagedacht. En natuurlijk zitten we dan niet altijd op één lijn waardoor je gedwongen wordt te luisteren naar de visie van een ander.  Dit zorgt voor een kwaliteitsvoorsprong, je hebt er samen over nagedacht.

Vonden jullie het altijd al leuk om te schrijven? Hebben jullie ook veel plezier gehad met het schrijven je bacheloressay en masterthesis?
Raymond: Wij hebben nooit moeite gehad om ons ergens in vast te bijten. Promoveren moet je passen en moet je liggen. Wij hebben een academisch proefschrift geschreven met een grote waarde voor de praktijk.

Kunnen jullie wat meer vertellen over het promotieonderzoek? Waarom hebben jullie voor dit onderwerp gekozen?
Raymond: Ons proefschrift gaat over art. 2:216 BW. De opbouw is een zandlopermodel. Sinds de invoering van de flex-bv worden crediteuren niet langer beschermd door kapitaalbescherming maar door bestuurdersaansprakelijkheid. De bestuurder zal een uitkeringstest moeten doen. Enkel wanneer daaruit blijkt dat de bv het financieel aan kan aan de aandeelhouders uit te keren kan de bestuurder de uitkering toelaten. De bestuurder moet, of zou moeten weten dat de bv anders niet langer aan zijn verplichtingen zal kunnen voldoen. Wanneer uitgekeerd is terwijl dit eigenlijk niet kon, is de bestuurder aansprakelijk.

Wanneer gekeken wordt naar de besluitvorming blijkt dat een bestuurder in beginsel niet aansprakelijk kan zijn voor het uitvoeren van een door de aandeelhouders geldig genomen besluit tot uitkering. Deze verantwoordelijkheid ligt bij de aandeelhouders. Slechts wanneer er sprake is van een DGA, een persoon die dus naast bestuurder ook grootaandeelhouder is, zou deze test daarom toegepast moeten worden. In de andere gevallen moet art. 2:216 BW zeer restrictief worden uitgelegd.