Gezondheidszorg voor ongedocumenteerde migranten

Samen met haar masterstudenten onderzoekt Milena Pavlova de toegang tot gezondheidszorg voor ongedocumenteerde migranten. Haar bevindingen geven reden tot zorg: in veel landen heeft deze groep geen of weinig toegang tot gezondheidszorg, terwijl dat juist essentieel is. Zeker nu tijdens de coronapandemie, nu vaccinatie tegen het covid-19-virus van cruciaal belang is. Politiek en beleid zouden gescheiden moeten zijn, vindt Pavlova. De politiek beslist over wie een land mag binnenkomen en daar blijft. Beleid moet ervoor zorgen dat iedereen toegang heeft tot goede gezondheidszorg.

Wat is de definitie van een ongedocumenteerde migrant?

“Deze term wordt gebruikt voor derdelanders die zonder geldige verblijfsvergunning in de EU verblijven. Daaronder vallen ook mensen van wie de asielaanvraag is afgewezen, mensen die de visabepalingen hebben geschonden, en mensen die het land illegaal zijn binnengekomen. Omdat mensen een beter leven voor zichzelf en hun kinderen willen, migreren ze naar stabiele landen, wat soms tot gevolg heeft dat ze ergens wonen waar dat wettelijk gezien niet mag.”

Hoeveel ongedocumenteerde migranten zijn er in Europa?

“Dat is moeilijk te zeggen, maar er zijn aanwijzingen dat hun aantal in de afgelopen twintig jaar is gestegen. In 2017 schatte het Pew Research Center dat er ongeveer 3,9 tot 4,8 miljoen ongeautoriseerde migranten waren, wat neerkwam op minder dan 1 procent van de totale bevolking van de EU en ongeveer 10 procent van het aantal buitenlanders die in de EU wonen. Maar deze schattingen zijn gebaseerd op onnauwkeurige en onbetrouwbare data. De aantallen veranderen ook de hele tijd. Zo staken tussen juli en augustus 2015 137.000 ongedocumenteerde migranten illegaal de Griekse grens over, 250 procent meer in vergelijking met mei en juni van datzelfde jaar. Dat is een dramatische stijging binnen enkele maanden.”

Margot Krijnen (text), Arjen Schmitz (photography)
milena pavlova
milena pavlova

Lees ook

  • Nog altijd is er een groot tekort aan orgaandonoren waardoor jaarlijks alleen al in Nederland en België honderden mensen overlijden. Schrijnend, zeker met de wetenschap dat één grote groep potentiële donoren wellicht niet eens weet dat ze hun organen kunnen afstaan: mensen die kiezen voor euthanasie...