‘‘The great escape’’
Vaak stress op je werk, weinig tijd voor familie, altijd druk… Voor veel mensen is dit de dagelijkse realiteit. Dick en Izabela Bemelmans, alumni van de Universiteit Maastricht, besloten uit deze ‘ratrace’ te stappen. Afgelopen jaar verhuisden zij naar een bijzondere plek op het Poolse platteland, met als doel om mensen rust en ontspanning te bieden en hen iets te leren over de natuur. Dit is hun verhaal. ‘‘We werken misschien wel harder dan ooit, maar zijn meer relaxed.’’
De nacht voor ons interview hebben ze weinig geslapen, aldus Dick en Izabela. Niet vanwege de zenuwen, maar omdat er in alle vroegte drie geitjes zijn geboren op hun boerderij. Vol trots laat Izabela een foto zien. Zij en Dick wonen met hun drie kinderen in een klein dorp, op ongeveer negen kilometer van Krakau. Ruimte is er genoeg; zo staan de eerstvolgende huizen een eind verderop en grenst de boerderij direct aan uitgestrekte bossen, velden en een Nationaal Park. Het contrast met het oude leven van Dick en Izabela is groot; tot ongeveer een half jaar geleden zag hun situatie er immers heel anders uit...
Het begin van iets moois
Het begon allemaal in 2006, aan de Universiteit Maastricht. Izabela: ‘‘Dick studeerde Healthcare Policy, Innovation and Management, ik was een uitwisselingsstudent en later masterstudent Public Health. We volgden vakken samen en vonden elkaar al snel meer dan leuk. Na onze studietijd woonden we een periode samen in Polen, maar uiteindelijk verhuisden we voor ons werk terug naar Nederland; eerst naar Rotterdam en later naar Breda. Er braken mooie, maar ook stressvolle jaren aan.’’
Druk, druk, druk
Dick: ‘‘We hadden allebei een drukke fulltime baan in de gezondheidszorg en maakten lange dagen, waren vaak onderweg. Tegelijkertijd wilden we zo veel mogelijk tijd doorbrengen met onze oudste twee kinderen, die inmiddels waren geboren. Ook volgde Izabela Nederlandse les, onderhielden we onder andere een webshop en moestuin, en waren we actief betrokken bij de enige Poolse scoutinggroep van Nederland.’’ Ze hadden alles goed voor elkaar, maar toch knaagde er steeds vaker iets bij Dick en Izabela. Was deze jachtige ‘ratrace tegen de klok’ wel het leven dat ze wilden leiden?
Dick Bemelmans studeerde de bachelor Gezondheidswetenschappen aan de Universiteit Maastricht, gevolgd door de masters Health Science Innovation en Health Policy, Economics and Management. Daarna werkte hij onder meer bij IBM en als managementconsultant en manager.
Izabela Kucmin kwam naar Maastricht voor een uitwisseling en keerde later terug als masterstudent Public Health. Na haar afstuderen werkte ze als consultant voor diverse bedrijven; inmiddels heeft ze haar eigen consultancybedrijf en is ze coach.
Sinds 2010 zijn Dick en Izabela getrouwd. Ze hebben drie kinderen. In 2020 verhuisden ze naar Krakau, Polen, waar ze een zorgboerderij runnen.
Het roer om
In 2014 later hakte Izabela een eerste belangrijke knoop door. Ze ging parttime aan de slag als freelance consultant en als ‘doula’ (een coach die niet-medische ondersteuning biedt tijdens de zwangerschap, red.). Dick: ‘‘Haar hervonden energie zette me aan het denken. Kort voor de geboorte van ons jongste kind nam ik ontslag en ging vrijwilligerswerk doen bij de basisschool van onze kinderen en bij een zorgboerderij. Op de boerderij ontmoette ik een zwaar gehandicapte jongen die amper kon bewegen, maar toch als geen ander genoot van geluiden om hem heen. Toen pas realiseerde ik wat écht belangrijk is in het leven: de kleine dingen waarderen, iets betekenen voor een ander. Een eigen zorg-/leerboerderij werd onze grote ambitie.’’
Wat wél kan
Sinds afgelopen zomer leven Dick en Izabela dus hun droom, nabij Krakau. De locatie van hun boerderij is ideaal: ruimtelijk, dicht bij een mooie stad met een grote internationale gemeenschap, goed bereikbaar en toch midden in de natuur. Vooral dat laatste vinden ze belangrijk, aldus Izabela. ‘‘Via onze boerderij willen we mensen in aanraking brengen met de helende kracht van de buitenlucht. Buiten zijn is immers enorm goed voor ons, zeker ook voor gasten met bijvoorbeeld een burn-out, depressie, ziekte of handicap. Samen verbouwen we groenten of doen we aan outdoor yoga of meditaties. We kijken telkens wat wél kan.’’
Hoe was je studietijd in Maastricht?
Dick: ‘‘Ik heb vijf heerlijke jaren gehad in Maastricht. Mijn studies bevielen allemaal goed; vooral onderzoek doen en thesissen schrijven vond ik leuk. Ook maakte ik in Maastricht vrienden voor het leven. Samen genoten we van het studentenleven, we hingen graag rond in het mooie oude centrum. Later, toen ik begon te werken, ontdekte ik pas hoe goed de vaardigheden die tijdens de mijn studies (door)ontwikkeld zijn, aansloten op het bedrijfsleven. Ik heb als manager vier studenten van de UM aangenomen omdat dat gewoon goede medewerkers waren.’’
Meer rijkdom
Dick zorgt fulltime voor de boerderij, Izabela werkt daarnaast nog steeds als consultant en coach. Dick: ‘‘We werken misschien wel harder dan ooit, maar zijn meer relaxed. Ook zijn we rijker dan voorheen. We hebben zo veel meer tijd samen met ons gezin! De kinderen zijn inmiddels ook goed gewend en hebben hun eigen vrienden, sportclubs en hobby’s. We voeden hen op met een mix van Nederlandse en Poolse tradities. Door corona kunnen we helaas onze naasten uit Nederland niet zien, maar gelukkig wonen familie en vrienden uit Polen dichtbij. We maken er het beste van!’’
En hoe ziet hun leven er over tien jaar uit? Izabela: ‘‘We leven volgens het motto: vandaag is vandaag, morgen is morgen. Voor nu hebben we het hier erg naar onze zin.’’ Dick: ‘‘Wel hopen we dat de boerderij over een à twee jaar volledig zelfvoorzienend is en we gasten kunnen ontvangen. Verder zitten we vol ideeën: workshops voor kinderen, een chalet in het bos bouwen en verhuren, een kamp... Je hebt altijd de keuze om iets nieuws te doen, te veranderen. Mensen hebben soms het gevoel dat ze vastzitten, maar je zit nooit écht vast. Kom in actie, zet een eerste stap in een andere richting. Je wordt er uiteindelijk gelukkiger van.’’
Hoe was je studietijd in Maastricht?
Izabela: ‘‘Mijn uitwisseling in Maastricht was geweldig. Niet voor niets kwam ik later terug als masterstudent! De hechte internationale gemeenschap sprak me erg aan, net als het Probleemgestuurd Onderwijs. Deze manier van lesgeven, gericht op de praktijk, was heel anders dan in Polen. Ik heb allerlei nieuwe inzichten opgedaan. In het bijzonder waarderen Dick en ik de lessen van Chris Breemer ter Stege en Arno van Raak.’’
Lees ook
-
Van laborant tot FHML-student tot nationale beleidsmaker: na een paar vormende jaren aan de Universiteit Maastricht is Abdifatah Ahmed Mohamed teruggekeerd naar zijn geboorteland Somalië. Daar wil hij het verschil maken als directeur Beleid en Planning bij het ‘Ministry of Health and Human Service’...
-
In 1999 was Hanneke van der Tas een van de eerste studenten die afstudeerde aan de toen gloednieuwe European Law School van de Universiteit Maastricht. Vervolgens deed ze een postdoc aan de Harvard Law School. Ze deed zowel New York als in Parijs het balie-examen, waardoor het er alle schijn van had...
